พระโพธิสัตว์และม้าสุข : หน้า 112/265

ประโยค ๕ - มิงคลดำที่ปั้นแปลง ๑ - หน้า ๓ ๑๑๒ ร. เราส่งให้ม้าสุขว่า "พวกท่านจงมุ่งในสถานที่พบนั้นแล้วทั้งหมดเทียว" เพราะม้าสุขทั้งหลายก็ดนังรถ. พ. ก็แหละนั่นม้าสุขทั้งหมดยังหรือ หรือว่าพวกม้าสุขที่ไม่ได้ถูกฆ่า ยังอยู่? ร. มีอยู่, พวกม้าสุขที่เลี้ยงไว้ในเรือนของเรา ไม่ได้ถูกฆ่า. พระโพธิสัตว์กราบทูลว่า "ข้าแต่ท่านพุทธิ When นี้เนือง พระองค์ รับสั่งว่า เราส่งให้ม้าสุขว่า “พวกท่านจงมุ่งในสถานที่ได้ พบเห็นแล้ว ทั้งหมดที่เดียว ดังนี้ บัดนี้รับสั่งอีกว่า “พวกสุข ที่เลี้ยงไว้ในเรือนของเรา ไม่ได้ถูกฆ่า เมื่อเป็นเช่นนั้น พระองค์ มึงอธิ คิด ด้วยอันดับจินตนาการเป็นต้นหรือ ? ขึ้นชื่ออาการถึงอคติ เป็นการไม่สมควร และไม่เป็นราชธรรมา; อนธรรมาดพระราชา เป็นผู้มีส่วนเหตุและใช้เหตุ, และเป็นเหมือนดัง จึงจะชอบ." พระราชา ตรัสถามว่า "บัดทิต ดิ์ว่า ท่านรู้หรือว่า สุขนั้นพวก "โน้นคัดหนังรถ." พระโพธิสัตว์ถามว่า "ทราบ พระเจ้าข หนึ่ง รถนั้นพวกสนุที่พระองค์ทรงเลี้ยงก็ดี; ขอพระองค์จงให้หนาเปรียง และหนูให้พารามาสำคัญอยู่หนึ่่ง ย่ำ(ให้ซ้ำกัน) แล้ว กรอกสุข เหล่านี้เกิด." พระราชได้ทรงทำอย่างนั้นแล้ว. สุขนี้ทั้งหมดก็ สำอถเปรียงและหนูได้แล้ว ๆ กับหนังออกมา. พระราชาทรง ปริวิตว่า "พวกเราของพวกสนุนี้" ปานประหนึ่งว่า พวกอธุนูของ พระสัทพุทธเจ้า" ทงมุขพระโพธิสัตว์ด้วยเสวตฉัตร. พระ โพธิสัตว์แสดงธรรมแต่พระราชา ด้วยธรรมจริกา ๑๑๐ คำา ว่า