ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค ๕๕ - มังกรติ๊กตา โปนี้นีแปล เล่ม ๓ - หน้าที่ ๓๘
ธรรมบท เรื่องพระพาหรมณิเทพสุกกู ในอรรถกถาอันนิทนาม อังกุตตร-นิทาน ก็คีงรวมเข้าในอีรวาท
[เรื่องพระเวสสอโลปลามารค]
[๓๓] ในระหว่างทางไปบานครูชเน มีคนชื่อเดลานกี้ นิกหนึ่ง ในกนิคนั้น มีอาคีเศรษฐี ๒ คน คนหนึ่งเป็นคนตกยาก โดยกลางป่าแห่งมรรคบดี อาศัยพี่เลี้ยงเป็นอยู่ มีผิวขาวกว่าหญิงอื่น คนหนึ่งเป็นผิวดำ (แต่) ไม่ผิด ครั้นนั้น พระมหาจาจุฬเถระกับฤกษ์ ๗ รูป ใครจะบอกการเกิดขึ้นแห่งพระ- พุทธเจ้าแก่พระเจ้านัดปโชติ ไปยังกรุงอุดรเชน ถึงนิคมนันแล้ว เที่ยวไปปณิบัติภายใต้นั้น (แต่) ไม่ได้อะไร. อติทเศรษฐีภูมิรู้เรื่องนั้น ส่งพี่เลี้ยงไปด้วยสั่งว่า "งนินนมุตพระเกษระแล้วให้นั่งภายในเรือน." นางได้ทำอย่างนั้น อติทเศรษฐีภูมิไปสู่ทอง ให้ฟังอยู่ เรียกนามม. นางมาเพราะความเคารพในพระเถระ ให้วิพากษา ทั้งหลายแล้ว ยังทรงแก้กล้าให้คดีจีน. ชื่อว่าท่านที่ว่างในเขตอันดี ยอมให้วิบากในทิฏฐธรรม (ปัจจุบัน ทันตาเห็น) เหตุนี้น ผม