เรื่องพระราชโอรสและพระนางมิลลิกา : หน้า 222/265

ประโยคภาษาไทยในภาพมีเนื้อหาดังนี้: "ประโยค ๕ - มังคลิตาถิ่นนี้เป็นแปล เล่ม ๓ - หน้า ๒๒๒ ในกาลอันเป็นส่วนหนึ่งแห่งราติแล้วกษพระฤทัย ในวันที่ ๒ จึงเสด็จไปยังสำนักพระศาสดาทูลเล่า (เรื่องถวาย) แล้ว พระศาสดาทรงทำเรื่องนั้นให้เป็นอัตถุปัตยเหตุ จึงทรงแสดงโอกาสภูมิทูฏ* ในฤดู-วรรครแห่งดูกกนิมาต เรื่องพระราชโอรส จบ. ถึงเรื่องพระนางมิลลิกา ในวารวรรค แห่งธรรมบท บัณฑิตก็ทรงประมวลมา (แสดง) ถว่าว่าเรื่องในบังจิจาจว จบ [๒๒๒] ในอดีกาล มหรสพใหญ่มิแล้ว ในกรุงเทพสี พวกนาฏครูทูลและพวกภูมิปฏิภาคาคมเป็นอันมาก พากันมาดูกนร มหรสพแล้ว ก็เทพบุตร ๔ องค์ ต่างทำดอกฟักทิพย์ให้เป็นเทิดบทศะละแล้วแต่งกาดวัดสี เพื่อดูมหรสพ ได้แล้วในอากาศ ณ เมืองบพระลานหลวง ด้วยทั้งกายอัปปรีอยู่ กลื่นกลิ่นไม้พยายาม หอมกลบไปทั่วพระนครพรานสี่ซึ่งมีประมาณ ๑๒ โยชน์ มนุษย์ ทั้งหลายและดูหนเทพบุตรเหล่านั้นแล้ว จึงขอดอกไม้ทิพย์พระฤทัยเหล่านี้ เทพบุตรเหล่านั้นเมื่อชดวงว่า "ดอกไม้เหล่านี้ไม่สมควรแก่พวกกุศล แต่บุญเหล่านี้ประกอบแล้วด้วยคุณเหล่านี้ ดอกไม้ทั้งหลายนี้สมควรแก่ชนะเหล่านั้น" ได้กล่าวคาถา ๕ คาถาโดยลำดับ ณในเทพบุตรเหล่านั้น เทพบุตรผู้เป็นหัวหน้า กล่าวอย่างนี้ว่า "ผู้ใดย่อมไม่ลัก (สิ่งของของผู้อื่น) ด้วยกาย" * ชาดกฏฐกถา ๒/๒๙๐."