ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕ - มังคลดาภิสัปปิ ล่ม ๑ - หน้า ๑ ๓๓๓
พระกล่าวว่า มุมา คุมา พุทธิทา ได้แก่ ทำลายแล้วซึ่งหม้อ เพราะความประมาท สองว่า นุโค จ โปโค จ ความว่า บางความเป็นคนเปลือย บางความเป็นคนงุ่มง่าม้า เก่า เพราะเป็นผู้งุ่มง่าม ผ้าเก่าและผ้าผีวรรณะ บทว่า ปมุตตา ความว่า ด้วยความประมาท
บทว่า ตบุปิดิ คือ ย่อมเศร้าโศก. เรื่องนักลงสูจา จบ.
เรื่องบุคคลเศรษฐีมีทรัพย์มาก ในสวรรค์แห่งพระธรรมบดีดี กุมาขาดในคงสงบดี บันฑิตพึงประสมาอ (แสดง)
กว่าว่าเรื่องการดื่มน้ำเมา จบ.
ก็เรื่องตามที่ข้าพเจ้าเล่าแล้วทั้งหมดนั้น พระอาจารย์ได้แล้วจากอัน
อันที่ต่าง ๆ ส่วนเรื่องต่อไปนี้ พระอาจารย์ได้แล้วอาจวาดดีเดียวกัน.
[เรื่องย่อณีผู้ประพฤติอกใจ]
[๒๔] ในอดีตกา พระอรหันต์ของพระเจ้าพาราณสี่ ประพฤติอใจ ถูกพระราชารราสาม จึงทำการสบกว่า "ถ่านมอ่มฉัน ประพฤติอใจ ของพระหยีพระองค์, หนอฉัน จึงเป็นนางกีรณี มีหน้าเหมือนม้า" ดังนั้นแล้ว (ครับ) ทำกะแล้ว [เกิด] เป็นนางกีรณี มีหน้าเหมือนม้า ในถ้ำที่เร้นที่ชีฆรุขาแห่งหนึ่ง อุปฺรุกท่วาลเวลาวัน สิ้น ๓ ปีแล้ว ได้พ่อจะเคี้ยวกินมนุษย์ทั้งหลาย ในที่ประมาน ๓๐ โบษณ โดยส่วนยาว ประมาณ ๔ โยนน์โดยส่วนกว้าง. วันหนึ่ง นาง
๑. บู ชา ๒/๔๓๙ คฑุกรดา ๓/๕๙