ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๕๕ - มังคลดาที่ปันแปล เล่ม ๓ - หน้าที่ ۲۰۱
แห่งสุรามรสยปันนั่น นี่ เป็นผลแห่งการดื่มสุรา."
[๕๔] ส่วนโทษของการดื่มน้ำเมา มาแล้วโดยพิสดาร ใน
กฎหมายชาก: และใน ศิลาคสูตร แล้วอย่างนั้น พระผู้พระภาคตรัส
ไว้ในศิลาคสูตร ว่า "คุณบดีดูด การประกอบเนื่อง ๆ ซึ่งการดื่ม
น้ำมาคือสุราและเมร่อนเป็นที่ตั้งแห่งความประมาณเเล เป็นทาง
เสื่อมแห่งโกคะทั้งหลาย" ดังนี้แล้ว เพื่อทรงแสดงโทษของการดื่ม
น้ำมูลนั้น จงตรัสว่า "คุณบดีดูด โทษในภาคเนื่อง ๆ
ซึ่งการดื่มสุราและเมร่อนเป็นที่ตั้งแห่งความประมาณ เหล่านี้มี๕
ประการเเล คือ เป็นเหตุเสื่อมทรัพย์ที่เห็นนัด ๆ เป็นเหตุอวกความ
ทะเลาะ ๆ เป็นบ่อเกิดของโรคทั้งหลาย ๆ เป็นเหตุอ่ความเสื่อมชื่อ
ให้เกิด ๆ เป็นเหตุเปิดเผยอารมณ์ที่กลับ ๆ บทที่กำรบ ๖ ว่า เป็นเหตุ
ทำปัญญาให้อลำลังก์๐"
[๕๕] อรรถกาถศิลาคสูตรนั้นว่า "บรรดาบเหล่านั่น บทว่า
อุปมุ่ง" แปลว่า เป็นปากแห่งความพิณาส. การมันต์ประกอบ คือ
ทำบ่อย ๆ ซึ่งการดื่มน้ำมาคือสุราและเมรย์ คันเป็นที่ตั้งแห่งความ
ประมาณนั้น ชื่้ออาอุโยก. ก็เพราะเมื่ออุตคนประกอบเนื่อง ๆ ซึ่ง
การดื่มน้ำมานั้น โกคะทั้งหลายที่เกิดขึ้นแล้ว ย่อมเสื่อมไป และ
ที่ยังไม่เกิด ย่อมไม่เกิดขึ้น; จะนั่น พระผู้พระภาคจึงตรัสว่า
"โกคะน อุปมุ่ง" ว่า สุกุฏิภิก คือองค์บังอคคลึงเห็นเอง