น้ำมูกและไขข้อในร่างกาย : หน้า 51/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - สิงฆาณิกา - น้ำมูก - หน้าที่ 51 ว่า "น้ำมูก เกิดขึ้นเมื่อใด เมื่อนั้นมันก็ (ขัง) เต็มโพรงจมูก อยู่บ้าง ไหลออกมาบ้าง ในโพรงจมูกกับน้ำมูกนั้น โพรางจมูกหารู้ ไม่ว่าน้ำมูกอยู่ในเรา น้ำมูกเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราอยู่ในโพรงจมูก เปรียบ เหมือนใน (เปลือก) หอยโข่งที่เต็มด้วยนมส้มเสีย (เปลือก) หอย โข่งหารู้ไม่ว่านมส้มเสียอยู่ในเรา นมส้มเสียเล้าก็หารู้ไม่ว่าเราอยู่ใน (เปลือก) หอยโข่ง ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่น ปราศจาก ความคิดคำนึงและไตร่ตรองถึงกันและกัน อันน้ำมูก เป็นโกฏฐาส แผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาก อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบ ได้ เป็นอาโปรธาตุ ด้วยประการฉะนี้ " ลสิกา - ไขข้อ ว่า "ไข้ข้อ ทำกิจคือการทาที่ต่อแห่งกระดูกทั้งหลายให้สำเร็จ อยู่ในที่ต่อ (แห่งกระดูกประมาณ) ๑๙๐ แห่ง ในที่ต่อ ๑๘๐ แห่ง กับไข้ข้อนั้น ที่ต่อ ๑๘๐ แห่งหารู้ไม่ว่า ไขข้อทาเราติดอยู่ ไขข้อเล่า ก็หารู้ไม่ว่า เราทาที่ต่อ ๑๘๐ แห่งติดอยู่ เปรียบเหมือนในเพลาที่คน ทาด้วยน้ำมัน เพลาหารู้ไม่ว่าน้ำมันทาเราติดอยู่ น้ำมันเล่าก็หารู้ไม่ว่า เราทาเพลาติดอยู่ ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่น ปราศจาก ความคิดคำนึง และไตร่ตรองถึงกันและกัน อันไขข้อเป็นโกฏฐาส แผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาก