ความเข้าใจในธรรมชาติของร่างกาย : หน้า 52/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 52 อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบ ได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้ มุตฺติ - น้ำมูตร ว่า "น้ำมูตร อยู่ข้างในกระเพาะปัสสาวะ ในกระเพาะปัสสาวะ กับน้ามูตร น กระเพาะปัสสาวะหารู้ไม่ว่าน้ำมูตรอยู่ในเรา น้ำมูตร เล่าก็หารู้ไม่ว่าเราอยู่ในกระเพาะปัสสาวะ เปรียบเหมือนในหม้อดินเนื้อ หยาบ ที่คนโยนลงไปคว่ำอยู่ในหลุมโสโครก หม้อดินเนื้อหยาบหารู้ ไม่ว่าน้ำโสโครกอยู่ในเรา น้ำโสโครกเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราอยู่ในหม้อดิน เนื้อหยาบ ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่น ปราศจากความ คิดคำนึง และไตร่ตรองถึงกันและกัน อันน้ำมูตร เป็นโกฏฐาส แผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาก อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบ ได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้" [เตโชโกฏฐาส] พระโยคาวจร ครั้นยังมนสิการให้เป็นไปในปฐวีโกฏฐาส และ อาโปโกฏฐาสทั้งหลาย มีผมเป็นอาทิ ดังกล่าวมานี้แล้ว จึงยังมนสิการ ให้เป็นไปในเตโชโกฏฐาสทั้งหลายอย่างนี้ว่า "ร่างกายย่อมเร่าร้อนเพราะไฟใด ไฟ (อันเป็นเหตุเร่าร้อน แห่งกาย) นี้ เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็น