วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ : หน้า 50/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 50 ในตำแหน่งแห่งร่างกายมีฝ่ามือเป็นต้นกับมันเหลวนั้น ตำแหน่ง ร่างกายมีฝ่ามือเป็นต้น หารู้ไม่ว่ามันเหลวท่วมเราอยู่ มันเหลวเล่าก็หา รู้ไม่ว่า เราท่วมตำแหน่งร่างกายมีฝ่ามือเป็นต้นอยู่ เปรียบเหมือน ในข้าวตังอันมีน้ำมันที่คนขาดไว้ ข้าวตังหารู้ไม่ว่าน้ำมันท่วมเราอยู่ น้ำมันเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราท่วมข้าวตั้งอยู่ ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่นปราศจากความคิดคำนึง และไตร่ตรองถึงกันและกัน อัน มันเหลวเป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยา กฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของ เหลว มีอาการซึมซาบได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้" เขโฬ - น้ำลาย ว่า "น้ำลาย เมื่อปัจจัยให้น้ำลายออกอย่างนั้นมีอยู่ มันลงจาก กระพุ้งแก้มทั้งสองข้าง (มา) อยู่ที่แผ่นลิ้น ในแผ่นสิ้นกับน้ำลายนั้น แผ่นลิ้นหารู้ไม่ว่า เราลงจากกระพุ้งแก้มทั้งสองข้าง (มา) อยู่ที่เรา น้ำลายเล่าก็หารู้ไม่ว่า เราลงจากกระพุ้งแก้มทั้งสองข้าง (มา) อยู่ที่ แผ่นลิ้น เปรียบเหมือนในหลุมริมฝั่งแม่นั้น อันมีน้ำซึมออกไม่ขาด พื้นหลุมหารู้ไม่ว่าน้ำอยู่ในเรา น้ำเล่าก็หารู้ไม่ว่าเราอยู่ในพื้นหลุม ฉะนั้น ธรรม (คือสิ่ง) ทั้งหลายนั่น ปราศจากความคิดคำนึงและ ไตร่ตรองถึงกันและกัน อันน้ำลาย เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกาย นี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ เป็นของเหลว มีอาการซึมซาบได้ เป็นอาโปธาตุ ด้วยประการฉะนี้ "