การเสด็จของพระผู้มีพระภาคเจ้า : หน้า 134/244

134 ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - 1 หน้าที่ มหาราช" วันพรุ่งนี้ ตถาคตจะ (กลับ) ไปสู่มนุษยโลกละ" พระ เทวราชจึงตรัสสั่งพระ สั่งพระวิสสุกรรมว่า "แน่ะพ่อ (วิสสุกรรม) พระผู้มีพระ ภาคเจ้ามีประสงค์จะเสด็จไปสู่มนุษยโลกวันพรุ่งนี้ เจ้าจงแปลง บันไดขึ้น ๓ แถว บันไดหนึ่งแล้วด้วยทอง บันไดหนึ่งแล้วด้วยเงิน บันได้หนึ่ง แล้วด้วยแก้ว " พระวิสสุกรรมก็ทำตามเทวบัญชา วันรุ่งขึ้น พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับยืนที่ยอดเขาสิเนรุทอด พระเนตรดูโลกธาตุด้านตะวันออก จักรวาฬหลายแสนก็เกิดโล่งราวกะ ลายเดียวกัน และทอดพระเนตรเห็นสิ่งอันเปิดเผยทุกสิ่งทางด้านตะวัน ออกฉันใด แม้ทางด้านตะวันตก ทางด้านเหนือ ทางด้านใต้ ก็ทอด พระเนตรเห็นสิ่งอันเปิดเผยทุกสิ่งฉันนั้น เบื้องล่างเล่า ก็ทอดพระเนตร เห็นจนถึงอเวจี เบื้องบนถึงอกนิฐภพน์ ว่ากันว่าวันนั้นได้ชื่อว่า โลก วิวรณ (วันเปิดโลก) ข้างมนุษย์ก็เห็นเทวดา เทวดาเล่าก็เห็นมนุษย์ ในการเห็นกันนั้น มิใช่มนุษย์แหงนดู มิใช่เทวดาก้มดู ทุกผู้เห็นกัน และกันตรงหน้าทีเดียว พระผู้มีพระภาคเจ้าได้เสด็จลงโดยบันไดแก้วในท่ามกลาง ทวย เทพกามาพจรทั้ง ๖ ชั้นลงโดยบันไดทองข้างซ้าย เหล่าเทพสุทธาวาส และมหาพรหม (สหัมบดี) ลงโดยบันไดเงินข้างขวา พระเทวราชทรง ถือพระบาตรและพระจีวร" ท่านมหาพรหมถือฉัตรขาวอันมีปริมณฑล ๑. น่าจะใช้ เทวราช เพราะท่านเป็นเทวดา, ๒. ท่านพรรณนาเพลิดไปตามแบบ คือธรรมเนียมภิกษุในชมพูทวีปนั้น ตามปกติหาได้ ห่มจีวรเสมอไม่ (อาจเนื่องด้วยการถนอมจีวร และอากาศร้อน) โดยเฉพาะเมื่อจะ เข้าบ้าน ก็ถือบาตรจีวร (ถ้ามีลูกศิษย์ก็ให้ลูกศิษย์ถือ) ไปต่อจะเข้าเขตหมู่บ้าน จึง