ความเกิดของสูรย์ดวงที่ 6 และผลกระทบต่อจักรวาล : หน้า 194/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 194 แต่นั้นไปอิกล่วงกาลนานไกล สูรย์ดวงที่ 6 ก็เกิดปรากฏขึ้น เพราะความเกิดปรากฏขึ้นแห่งสูรย์ดวงที่ ๓ ไรเล่า สกลจักรวาฬก็ลุก (ไหม้) พรึบขึ้นพร้อมทั้งแสนโกฏิจักรวาฬ แม้ยอดเขาสิเนรุทั้งหลาย (อันมีจำนวนมาก) ต่างโดยขนาดมียอดที่สูง ๑๐๐ โยชน์ เป็นต้น ก็ละลายหายไปในอากาศนั่นเอง เปลวไฟนั้นลุกขึ้นไปติดเทวโลกชั้น จาตุมหาราช เผาวิมานทองวิมานแก้ววิมานเพชรพลอย ในชั้นจาตุ มหาราชนั้น (สิ้น) แล้ว ก็ติดภพน์ดาวดึงส์ โดยวิธีนี้แล มันติด กระทั่งถึง (พรหมโลก) ภูมิปฐมฌาน เผาพรหมโลกทั้ง ๓ ชั้นในภูมิ ปฐมฌานนั้นแล้ว จดชั้นอาภัสราจึงหยุด เปลวไฟนั้น สิ่งที่เป็นสังขาร แม้ประมาณสักอณูหนึ่ง ยังมี (เหลือ) อยู่เพียงใด ก็ไม่ (ยอม) ดับ เพียงนั้น ต่อสิ้นสังขารทั้งปวงจึงดับไปไม่ให้อะไรเหลือแม้แต่เถ้า ดัง เปลวไฟที่ไหม้เนยใสและน้ำมันฉะนั้น อากาศเบื้องบนกับทั้งอากาศ เบื้องล่างก็เกิดมืดมิดเป็นอันเดียว [ตอนสังวัฏฏฏฐายี - ระยะกาลระหว่าเสื่อม] ต่อมาลวงกาลนานไกล เมฆใหญ่ตั้งขึ้น ทีแรกยังฝนฝอย ๆ ให้ ตกลงมา (แล้ว) ยังฝนให้ตกโดยหยาดน้ำ (ใหญ่ขึ้น) ขนาดก้านบัว ขนาดไม้เท้า ขนาดสาก และขนาดลำตาลเป็นอาทิอยู่โดยลำดับ (จน) ยังที่ๆ ไฟไหม้ทั้งปวง ในแสนโกฏิจักรวาฬให้เต็มแล้วจึงหายไป ลม * น่าจะกล่าวอีกนิดว่า สูรย์ทั้ง ๓ ๒ ดวง ที่เป็นต้นเพลิงนั้น ก็เผาไหม้ตัวเองมอดสลาย ไปด้วย อากาศจึงได้มืดมิด !