วิสุทธิมรรค ภาค ๒ ตอน ๒ - การเสด็จของพระผู้มีพระภาคเจ้า : หน้า 151/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 151 เขาจัดลงในภาชนะทิพย์ทั้งหลาย อยู่บนรัตนบัลลังก์ทิพย์ ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทำอย่างที่นาคราชมองเห็น เสด็จมุ่งไปดาวดึงส เทวโลกพร้อมด้วยภิกษุ ๕๐๐ รูป (ผ่านไป) ทางเบื้องบนเพดาน (อาปานภูมิ) ของนาคราชนั้นทีเดียว ก็แลสมัยนั้น ความเห็นชั่วเช่นนี้เกิดขึ้นแก่นันโทปนันทนาคราช ว่า "ชิชะ พวกสมณะหัวโล้นนี่ เข้า ๆ ออก ๆ ภพน์ดาวดึงส์ของ พวกเทวดา โยทำอำนาจเหนือ"พวกเราทุกทีไป ทีนี้ข้าฯ จะต้องไม่ให้ สมณะพวกนี้โปรยละอองตีนลงบนหัวพวกเราได้อีกต่อไปละ" (ว่า แล้ว) ลุก (จากบัลลังก์) ไปยังเชิงเขาสิเนรุ ละอัตภาพ (เดิม) นั้นเสีย (นิรมิตเป็นนาคใหญ่พิลึก) พันโอบเขาสิเนรุด้วยขนด ๗ รอบ กุ้งพานขึ้นเบื้องบน (เขาสิเนรุ) แล้วกุมเอาภพน์ดาวดึงส์ไว้ด้วย พังพานอันคว่ำลง ถึงกับมองไม่เห็น (ภพน์ดาวดึงส์) ครั้งนั้น ท่านรัฏฐปาละได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า "ข้า แต่พระองค์ผู้เจริญ ในกาลก่อนข้าพระองค์ยืน ณ ที่ตรงนี้ ย่อมมอง เห็นเขาสิเนรุ เห็นบริภัณฑ์ (เขาที่ล้อมรอบ) เขาสิเนรุ เห็น ภพน์ดาวดึงส์ เห็นปราสาทไพชยนต์ เห็นธงบนยอดปราสาทไพชยนต์ ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ อะไรหนอเป็นเหตุ อะไรหนอเป็นปัจจัย บัด เดี๋ยวนี้ข้าพระองค์มองไม่เห็นเขาสิเนรุ ฯลฯ ไม่เห็นธงบนยอด อุปรูปริภวน เทียบปริภวน และ อภิภวน G. ๒. สิเนรุปริภัณฑ์ มหาฎีกาแก้เป็น สิเนรุเมขล์ สานรัดเขาสิเนรุ แล้วก็มีอธิบายว่า ได้ทราบว่า มีบริภัณฑ์ 4 สวยโดยรอบเขาสิเนรุ พวกนาค ครุฑ กุมภัณฑ์ ยักษ์ ตั้งไว้ เพื่ออารักขาภพน์ดาวดึงส์