วิสุทธิมรรค แปล ภาค ๒ ตอน ๒ : หน้า 183/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 183 (ในกัปนั้นในภพนั้น) ทีเดียว ทรงดำเนิน (พระญาณ) ไปได้ (อย่างแม่นยำ) โดยอาการดังราชสีห์ปบ (สัตว์) ก็และเมื่อทรง ดำเนิน (พระญาณ) ไปอย่างนั้น พระญาณของพระองค์ย่อมไม่ติดขัด อยู่ในชาติระหว่าง ๆ ย่อมไม่ผิดพลาด (ที่หมาย) เมื่อไม่ติดขัดไม่ ผิดพลาด ก็ย่อมทรงจับเอาที่ ๆ ต้องพระประสงค์ได้แท้ เปรียบ เหมือนลูกศรที่นายขมังธนูผู้ทำความช่ำชองในการยิงขนทรายมาแล้วเช่น สรภังคโพธิสัตว์ ยิงออกไป ไม่ติดอยู่เสียในต้นไม้และเครือเถาเป็นต้น ในระหว่าง ย่อมตกถูกเป้าไม่ติดไม่ผิด ฉะนั้น [เทียบอานุภาพแห่งญาณ] ก็และในชนผู้ระลึกปูพเพนิวาสได้เหล่านี้ความเห็นปุพเพนิวาสแห่ง ยรถีย์ทั้งหลาย ปรากฏเป็นเช่นกับแสงหิ่งห้อย ...แห่งพระปกติ สาวกทั้งหลาย ... เช่นกับแสงตะเกียง ... แห่งพระมหาสาวกทั้งหลาย ...เช่นกับแสงคบเพลิง ...แห่งพระอัครสาวก ...เช่นกับแสง ดาวประกายพรึก ...แห่งพระปัจเจกพุทธทั้งหลาย ... เช่นกับ แสงจันทร์ ...แห่งพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ปรากฏเป็นเช่นกับดวง อาทิตย์ ๑,๐๐๐ ดวง ในฤดูสารท ซึ่ง (แต่ละดวง) ประดับไปด้วย สหัสรังสี (พันแสง) (นี่) ประการหนึ่ง ประการหนึ่ง ความระลึกปุพเพนิวาสได้แห่งเดียรถีย์ทั้งหลาย เป็นดังการเดิน (คลำ) ด้วยปลายไม้เท้าแห่งพวกคนตาบอด ...แห่ง * สีโหกฺกนฺต (การปบสัตว์แห่งสีหะ?) มหาฎีกาแก้เป็นสีหาติปตน (การประหาร สัตว์แห่งสีหะ ?)