วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - สัมผัสปาฏิหาริย์ : หน้า 136/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 136 ด้วยภัยในนรก และประโลมด้วยสุขในสวรรค์ (ทำให้) ผู้ฟังลงพวก ได้เป็นพระโสดาบัน ลางพวกได้เป็นพระสกทาคามี... พระอนาคามี.... พระอรหันต์แล [ติโรภาวปาฏิหาริย์ - ทำสิ่งเปิดเผยให้กำบัง] ส่วนภิกษุผู้ใคร่จะทำติโรภาวปาฏิหาริย์ ย่อมทำที่สว่างให้มือบ้าง ทำสิ่งที่ไม่กำบังให้เป็นสิ่งกำบังบ้าง ทำสิ่งที่อยู่ในคลอง (จักษุ) ให้เป็น สิ่งไม่อยู่ในคลอง (จักษุ) บ้าง ทำอย่างไร ? ก็ภิกษุผู้มีฤทธิ์นี้ใคร่จะทำ ตนหรือคนอื่นก็ตาม ให้เป็นอย่างที่แท้ไม่มีอะไรปิดบังเลย หรือแม้ ยืนอยู่ใกล้ ๆ ก็มองไม่เห็น ออกจากฌานที่เป็นบาทแล้ว ก็นึกหน่วง บริกรรมไปว่า "ที่ส่วนนี้จงกลายเป็นมืดไป" หรือว่า "ที่ไม่กำบังนี้ จงเป็นที่กำบังไป" หรือว่า "สิ่งที่อยู่ในคลอง (จักษุ) นี้ จงเป็นสิ่งที่ ไม่อยู่ในคลอง (จักษุ) ไป" แล้วอธิษฐานโดยนัยที่กล่าวนั่นแล พร้อม กับจิตอธิษฐาน มันก็จะเป็นตามที่อธิษฐานโดยทีเดียว คนอื่น ๆ แม้ยืน อยู่ใกล้ ๆ (ตน) ก็ไม่เห็น (ตน) ฝ่ายตนอยากจะไม่เห็น (เขา) บ้าง ก็ ไม่เห็น (ได้เหมือนกัน) ถามว่า ก็ติโรภาวนาปาฏิหาริย์นั่น ใครเคยทำ ? ตอบว่า พระผู้มี พระภาคเจ้า จริงอยู่ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงกระทำยศกุลบุตรซึ่งนั่ง อยู่ใกล้ ๆ นั่นเอง ให้เป็นอย่างที่บิดา (ของเธอ) มองไม่เห็นเธอได้ อย่างเดียวกันนั้น (เสด็จพระพุทธดำเนินไป) ทรงทำประจุคมน์ (ต้อนรับ) พระเจ้ามหากัปปินะ ระยะทางถึง ๑๒๐ โยชน์ โปรดให้