ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ -
อิทธิวิธนิเทศ
- หน้าที่ 85
เพราะเหตุที่การเจริญสมาธินี้ ข้าพเจ้าได้กล่าวไว้ว่า มีอภิญญา
เป็นอานิสงส์ ด้วยอำนาจแห่งโลกิยอภิญญาทั้งหลายใด พระโยคีผู้ได้
จตุตถฌานในกสิณทั้งหลายมีปฐวีกสิณเป็นต้นแล้ว ควรทำโยคะ (ต่อไป)
เพื่อยังอภิญญาทั้งหลายนั้นให้ถึงพร้อม ด้วยว่า เมื่อทำได้อย่างนั้น การ
เจริญสมาธินั้นของเธอก็จักเป็นภาวนาที่มีอานิสงส์อันได้แล้ว
และจัก
เป็นภาวนาที่มั่นคงยิ่ง (กว่าปกติภาวนา) ด้วย เธอผู้ประกอบด้วย
สมาธิภาวนาที่มีอานิสงส์อันได้แล้ว ที่มั่งคงยิ่ง ก็จักยังการเจริญปัญญา
ให้ถึงพร้อมได้โดยง่ายทีเดียว เพราะเหตุนั้น ข้าพเจ้าทั้งหลายจักเริ่ม
อภิญญากถาก่อน ณ กาลบัดนี้
[โลกิยอภิญญา ๕]
กีโลกิยอภิญญา ๕ คือ
อิทธิวิธ
แสดงฤทธิ์ได้ต่าง ๆ
ทพฺพโสตธาตุญาณ
ความรู้ดุจได้ยินด้วยโสตธาตุ
อันเป็นทิพย์
เจโตปริยญาณ
ความรู้กำหนดใจ (คนอื่น) ได้
*
ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ ความรู้ในอันตามระลึกถึง
ชาติก่อน ๆ ของตนได้
ปาฐะในวิสุทธิมรรคท่านใช้ โลกิกะ แต่ไทยเราใช้ โลกิยะ มานานแล้ว คล่องลิ้น
สนิทหูดีกว่า.