วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 55 : หน้า 55/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 55 แผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาก อัตตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการกระพือไปมา เป็น วาโยธาตุ" ธาตุทั้งหลายย่อมจะปรากฏแก่พระโยคาวจรนั้น ผู้มีมนสิการเป็น ไปอย่างนี้ เมื่อเธออาวัชนาการไป มนสิการไปซึ่งธาตุเหล่านั้น แล้ว ๆ เล่า ๆ อุปจารสมาธิย่อมจะเกิดขึ้น โดยนัยที่กล่าวมาแล้วนั่นแล แต่เมื่อพระโยคาพจรผู้ใดเจริญไปอย่างนั้น กรรมฐานยังไม่ สำเร็จ พระโยคาวจรผู้นั้นพึงเจริญโดยสลักขณสังเขปเถิด [เจริญโดยสลักขณสังเขป] พึงเจริญโดยสลักขณสังเขปอย่างไร ? จึงกำหนดเอาลักษณะที่ แข้นแข็งในโกฏฐาส ๒๐ ว่า ธาตุดิน จึงกำหนดเอาลักษณะที่ซึมซาบ ได้ในโกฏฐาส ๒๐ นั้นแหละว่า ธาตุน้ำ จึงกำหนดเอาลักษณะที่ร้อน ในโกฏฐาส ๒๐ นั้นแหละว่า ธาตุไป จึงกำหนดเอาลักษณะที่เขยื้อน ได้ในโกฏฐาส ๒๐ นั้นแหละว่า ธาตุลม พึงกำหนดเอาลักษณะที่ซึบซาบในโกฏฐาส ๑๒ ว่า ธาตุน้ำ จึง กำหนดเอาลักษณะที่ร้อนในโกฏฐาส ๑๒ นั้นแหละว่า ธาตุไป จึง กำหนดเอาลักษณะที่เขยื้อนได้ในโกฏฐาส ๑๒ นั้นแหละว่า ธาตุลม พึง กำหนดเอาลักษณะที่แข้นแข็งในโกฏฐาส ๑๒ นั้นแหละว่า ธาตุดิน พึงกำหนดเอาลักษณะที่ร้อนในโกฏฐาส ๔ ว่า ธาตุไป จึง กำหนดเอาลักษณะที่เขยื้อนได้ ที่แยกออกจากธาตุไฟนั้นไม่ได้ ว่า ธาตุ