ข้อความต้นฉบับในหน้า
"
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 161
ท่านว่า "อาวุโส พระเถระแก่ ๆ ละก็ จับเอาที่ ๆ อยู่ไกลมาทำให้
อยู่ใกล้ก็ได้นะ " ภิกษุทั้งหลายเรียนถามว่า "มหาสมุทรอยู่ไหนล่ะ
ขอรับ" ท่านจึงว่า "อาวุโส พวกท่านได้ผ่านได้ผ่านเหมือนน้ำเขียวแห่ง
หนึ่งในระหว่างทางมามิใช่หรือ " ภิกษุทั้งหลายเรียนว่า "ใช่ ขอรับ
แต่ว่ามหาสมุทรน่ะใหญ่นี่นา" ท่านก็ว่า "อาวุโส พระเถระแก่ ๆ
ละก็ ทำของใหญ่ให้เป็นของเล็กก็ได้นะ"
อนึ่ง พระจุฬสมุทรเถระนี้ฉันใด แม้พระติสสทัตตเถระก็ฉันนั้น
ในตอนเย็น สรงน้ำ ครองอุตตราสงค์แล้ว พอความคิดว่า "เรา
จักไหว้พระมหาโพธิ" เกิดขึ้น ก็ทำ (พระมหาโพธิซึ่งอยู่ไกล) ให้
มาอยู่ใกล้ได้
[ทำที่ใกล้ให้ไกล]
ถามว่า "ฝ่ายหนึ่ง ใครจับเอาที่ใกล้มาทำให้เป็นที่ไกล ?" ตอบ
ว่า "พระผู้มีพระภาคเจ้า" จริงอยู่ พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ทรงทำ
ที่ระหว่างพระองค์กับโจรองคุลิมาลซึ่งเป็นที่ใกล้ ให้เป็นที่ไกลก็ได้
[ทำของมากให้เป็นของน้อย
ถามว่า "ก็แล้วใครทำของมากให้เป็นของน้อย" ตอบว่า
พระมหากัสสปเถระ" ได้ทราบว่า ในวันนักขัตฤกษ์ (วันหนึ่ง)
ในกรุงราชคฤห์ กุมาริกาประมาณ ๕๐๐ คน ถือขนมวงเดือน เดินกัน
*
จนฺทปูว คงจะทำเป็นวง อย่างขนมกงขอไทยเรา หรือทำเป็นแผ่นกลม อย่าง
ขนมของจีนกระมัง ?