ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 54
อังคมังคานุสาริวาต โดยเป็นลมแล่นไปตามอังคาพยพใหญ่น้อย (ให้ได้)
กำหนดจับอัสสาสะปัสสาสะ โดยเป็นลมหายใจเข้าและหายใจออก (ให้
ได้) แล้ว ยังมนสิการให้เป็นไปในวาโยโกฏฐาสทั้งหลายอย่างนี้ว่า
"อันลมขึ้นเบื้องบนทั้งหลาย เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งในร่างกาย
นี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หาสัตว์
(คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการกระพือไปมา เป็นวาโยธาตุ "
ว่า "อันลมลงเบื้องล่างทั้งหลาน เป็นโกฏฐาสแผนหนึ่งใน
ร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จากอัตตา) หา
สัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการกระพือไปมา เป็นวาโยธาตุ"
ว่า "อันลมอยู่ในท้อง (นอกลำไส้) ทั้งหลาย เป็นโกฏฐาส
แผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาก
อัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการกระพือไปมา เป็น
วาโยธาตุ "
ว่า "อันลมอยู่ในลำไส้ทั้งหลาย เป็นโกฏฐาสแผนกหนึ่งใน
ร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า (จาอัตตา) หา
สัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการกระพือไปมา เป็นวาโยธาตุ "
ว่า "อันลมแล่นไปตามอังคาพยพใหญ่น้อยทั้งหลาย เป็นโกฏ
ฐาสแผนกหนึ่งในร่างกายนี้ ไม่มีความคิด เป็นอัพยากฤต ว่างเปล่า
(จากอัตตา) หาสัตว์ (คือวิญญาณ) มิได้ มีอาการกระพือไปมา
เป็นวาโยธาตุ"
ว่า "อันลมหายใจเข้าและหายใจออกทั้งหลาย เป็นโกฏฐาส