วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ : หน้า 205/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 205 ละเอียดสลายไปในฟ้านั้นเอง ลำดับนั้นลมทั้งขึ้นภายใต้มหาปฐพีพลิก แผ่นดินเอาล่างขึ้นบนแล้วซัดไปในอากาศ ที่ส่วนหนึ่ง ๆ แห่งแผ่นดิน ประมาณ ๑๐๐ โยชน์ก็มี ประมาณ ๒๐๐-๓๐๐-๔๐๐-๕๐๐ โยชน์ก็มี แตกออกแล้วถูกกำลังลมซัดขึ้นไป แหลกละเอียดสลายไปในอากาศ เหมือนกัน แม้ภูเขาจักรวาฬ แม้ภูเขาสิเนรุ ลมก็ยกขึ้นแล้วซัดไปใน อากาศ มันกระทบกระแทกกันและกันแหลกละเอียดยับไป ลมซึ่งทำ วิมานจองภุมมัฏฐกเทวดาทั้งหลาย และวิมานของอากาสัฏฐกเทวดา ทั้งหลายให้พินาศไปโดยอุบาย (คือวิธี) เดียวกันนั้น (ไป) ทำกามาวจร เทวโลก ๖ ชั้นให้พินาศแล้ว ทำแสนโกฏิจักรวาฬให้พินาศไป เขา จักรวาฬกับยเขาจักรวาฬ เขาหิมพานต์กับเขาหิมพานต์ เขาสิเนรุกับเขา สิเนรุทั้งหลายในแสนโกฏิจักรวาฬนั้น กระทบกระแทกกันและกัน แหละละเอียดพินาศไป ลมจับแต่แผ่นดินขึ้นไปถึงพรหมโลกตติยฌาน ภูมิ ยังพรหมโลก ๓ ชั้นในตติยฌานภูมินั้น ให้พินาศแล้วไปหยุดจด พรหมโลกชั้นเวหัปผละ ลมนั้นทำสิ่งที่นับเป็นสังขารทั้งปวงให้สลายไป อย่างนี้แล้ว ตัวเองก็สลายไปด้วย อากาศเบื้องบนกับทั้งอากาศเบื้องล่าง ก็มืดมิดเป็นอันเดียวกันแล (ต่อนี้) คำที่เหลือทั้งปวงก็เช่นเดียวกับที่ กล่าวแล้ว (ในเตชสังวัฏฏะ) (เป็น) แต่ในวาโนสังวัฏฏะนี้ (ตอน เกิดโลกขึ้นใหม่) โลกนับสุภกิณพรหมโลกเป็นต้น เกิดปรากฏขึ้น (เพราะสุภกิณพรหมโลกก็ลูกลมทำพินาศไปด้วย) และสัตว์ทั้งหลาย จุติจากชั้นเวปัปผล (ลงมา) เกิดในที่ต่าง ๆ มีที่ (ที่เคยเป็น) พรหมโลก ชั้นสุภกิหะเป็นต้น (เท่านั้น)