อานุภาพของพระเถระในวิสุทธิมรรค : หน้า 129/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 129 จักมีได้แต่ไหน นั่นเป็นอานุภาพของพระเถระเป็นแน่" แล้วก็รู้จักเรา (ว่าเป็นผู้มีฤทธิ์) " ดังนี้ก็ดี แล้วปรารถนาว่า "เราจะ (กลับ) เป็น คนเดียวเสียในระหว่าง (แห่งกาลที่กำหนดไว้) เถิด" ก็พึ่งเข้าฌาน อันเป็นบาท ออกแล้วทำบริกรรมไปว่า "เราจงเป็นคนเดียว" แล้ว เข้าอีก ออกแล้วจึงอธิษฐานว่า "ขอเราเป็นคนเดียว" พร้อมกับจิต อธิฐานนั่นเอง เธอก็จะ (กลับ) เป็นคนเดียว แต่ (แม้) เมื่อไม่ทำ อย่างนั้น ก็คง (กลับ) เป็นคนเดียวได้เอง ด้วยอำนาจกาลที่กำหนดไว้ อย่างไร [อาวิภาวปาฏิหาริย์ ติโรภาวปาฏิหาริย์] ในข้อว่า อาวิภาว์ ติโรภาว์ นั้น พึงทราบความ (ดัง) นี้คือ อาวิภาววํ กโรติ ติโรภาว์ กโรติ - ทำอาวิภาวะ ทำติโรภาวะ” จริง อยู่ พระสารีบุตรก็หมายเอาการทำอาวิภาวะและติโรภาวะนี้แล กล่าวไว้ ในปฏิสัมภิทาว่า "บทว่า อาวิภาวํ ความว่า (ทำให้) เป็นสิ่งที่ อะไร ๆ มิได้กั้นไว้ เป็นสิ่งไม่กำบัง เป็นสิ่งเปิดเผยปรากฏ บทว่า ติโรภาว์ ความว่า (ทำให้) เป็นสิ่งที่อะไร ๆ กั้นไว้ เป็นสิ่งกำบัง เป็นสิ่งถูกปิดถูกครอบไว้" ดังนี้ ๑. หมายความว่า เมื่อแปลบาลี ๒ บทนี้ให้เติมกิริยา กโรติ ๒. บุ, ป. ๓๑/๕๕๒.