การเจริญจตุธาตุววัฏฐาน : หน้า 16/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 16 กำหนดรู้เบญจกามคุณเป็นมุข” อนึ่ง แม้การเจริญกายคตาสติของเธอ ก็จะถึงความบริบูรณ์ ด้วยอำนาจความปฏิกูล (แห่งอาหาร) มี อาหารที่ยังไม่ย่อมเป็นต้นด้วย” เธอนับว่าเป็นผู้ดำเนินข้อปฏิบัติอนุโลม แก่อสุภสัญญา (ด้วย)” อนึ่งเล่า เธออาศัยข้อปฏิบัติอันนี้แล้ว เมื่อ ยังไม่ลุถึงความสิ้นสุดคือพระอมตะในทิฏฐธรรมนี้ ก็จะมีสุคติเป็นที่ ไปในเบื้องหน้าแล นี่เป็นคำกล่าวแก้อย่างพิสดารในการเจริญอาหารเรปฏิกูลสัญญา จตุธาตวุวัฏฐาน บัดนี้ นิเทศ (คำอธิบาย) การเจริญจตุธาตุววัฏฐาน ที่ท่าน แสดงไว้ถัดอาหาเรปฏิกูลสัญญามาว่า "ววัฏฐาน " ดังนี มาถึง แล้วโดยลำดับ [อธิบายคำบทมาติกา] วินิจฉัยในบทมาติกานั้น บทว่า ววัฏฐาน (วิเคราะห์ดู) ๑. เพราะรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ สงเคราะห์ในรูปขันธ์ (?) ๒. หมายความว่าการพิจารณาความปฏิกูลแห่งอาหารโดยอาการต่าง ๆ นั้น ก็เท่ากับได้ พิจารณาอาการ ๓๒ ไปด้วย เช่นว่าพิจารณาอาหารที่ยังไม่ย่อย ก็คือพิจารณาอุทธิยะ (อาหารใหม่) นั่นเอง พิจารณาโดยอาสยะ ก็คือพิจารณาน้ำดี เสมหะ บุพโพ โลหิต พิจารณาอาหารที่ย่อยแล้วก็เป็นอันได้กำหนดกรีสและบุตร พิจารณาโดยผลก็เป็นอันได้ กำหนดโกฏฐาสทั้งหลายมีผลเป็นอาทิไปด้วย ๓. อธิบายว่า แม้อสุภสัญญาจะหมายถึงกำหนดซากศพ ส่วนสัญญานี้กำหนดความ ปฏิกูลในอาหาร แต่ว่ากำหนดโดยอาการปฏิกูล เหม็น น่าเกลียดในร่างกายด้วยกัน จึง ว่าอนุโลมกันได้.