ประวัติและการแสดงธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้า : หน้า 132/244

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 132 พระภาคเจ้าที่นั่น (ทุกวัน ?) พระผู้มีพระภาคเจ้าโปรดประทานนยะแก่ พระเถระว่า "วันนี้เราแสดงธรรมเท่านี้" พระองค์ตรัสอภิธรรมกถา ไม่หยุดเลยตลอด ๓ เดือนด้วยประการฉะนี้ เพราะได้ฟังอภิธรรมกถา นั้น ธรรมาภิสมัยได้มีแก่เทวดาถึง ๘๐ โกฏิ က ทั้งฝ่ายหมู่คนอันเต็มอยู่ในเนื้อที่ประมาณ ๑๒ โยชน์ ที่ประชุม กันเมื่อวันทรงแสดงยมกปาฏิหาริย์ คิดกันว่า "พวกเราได้เฝ้าองค์พระ ผู้มีพระภาคเจ้าแล้วนั่นแหละจึงจัก (กลับ)ไป” ดังนี้ จึงปลูกค่ายพัก (รอ) อยู่ ท่านจุลอนาถบัณฑิกเศรษฐีผู้เดียวช่วยเหลือคนหมู่นั้น ด้วย ปัจจัยทั้งปวง" ม คนทั้งหลายวอนพระอนุรุทธเถระ เพื่อ (ให้ทำอย่างไรให้) ทราบ ว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ที่ไหน พระเถระก็เจริญอาโลกกสิณ ได้เห็นพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเข้าพรรษาอยู่ ณ ภพน์ดาวดึงส์นั้นด้วยทิพ จักษุ ครั้นเห็นแล้วจึงบอก (คนทั้งหลายนั้นให้ทราบ) เขาทั้งหลาย วอนพระมหาโมคคัลลานเถระ เพื่อ (ให้ทำอย่างไรให้พวกเราได้) ๑. การจะแสดงฤทธิ์ขึ้นไปเฝ้าถึงดาวดึงส์ ก็ชอบที่จะเป็นพระมหาโมคคัลลานะ แต่ ท่านแต่งให้พระสารีบุตรขึ้นไปรับนัยะพระอภิธรรมทุกวัน เพื่อให้เข้าตำนานที่ว่า พระ อภิธรรมนั้นมาทางสายพระสารีบุตร (?) ๒. ที่ท่านเกณฑ์ให้ทรงแสดงอภิธรรมไม่หยุดเลยตลอด ๓ เดือน ก็เพื่อให้สมกับความ ยาวของพระอภิธรรมปิฎก (๑๒ เล่มใหญ่) ซึ่งคำนวณดูแล้วว่า ถ้าให้แสดงตามปกติ วันละครั้ง สามเดือนเป็นไม่จบแน่ แต่ท่านไม่เล่าความเป็นไปทางฝ่ายผู้ฟังบ้างว่า ฟังกัน อย่างไร นั่งฟังกันแน่วจนตลอดสามเดือนหมดทั้งแสนจักรวาฬ หรือผลัดเปลี่ยนหมุน เวียนกันฟังอย่างไร หรือฟังไป ๆ ผู้ฟังก็ชักน้อยลงไป ๆ จนเหลือพวกฟังอึดอยู่พียง ๘๐ โกฏิ เลยได้สำเร็จหมด. ๓. มหาฎีกาว่า จุลอนาถบัณฑิกเศรษฐี เป็นน้องชายของท่านอนาถบิณฑิกมหาเศรษฐี