ข้อความต้นฉบับในหน้า
มุ
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ -
[กายคตาสติ]
- หน้าที่ 25
กายคตาสติกรรมฐานนั้นใด ไม่เคยเป็นไปนอกพุทธบาทกาล
ไม่เป็นวิสัยแห่งเดียรถีย์ทั้งปวง อันพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสรรเสริญ
ไว้ในพระสูตรนั้น ๆ ด้วยอาการเป็นอเนกอย่างนี้ว่า "ดูกรภิกษุทั้งหลาย
ธรรมเอก บุคคลเจริญทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นไปเพื่อความสังเวช
ใหญ่ เป็นไปเพื่อประโยชน์ใหญ่ เป็นไปเพื่อความเกษมจากโยคะใหญ่
เป็นไปเพื่อสติสัมปชัญญะใหญ่ เป็นไปเพื่อได้ญาณทัสสนะ เป็นไป
เพื่อความอยู่สำราญในทิฏฐธรรม เป็นไปเพื่อทำให้แจ้งซึ่งวิชชา วิมุติ
และผล ธรรมเอกคืออะไร ธรรมเอกคือกายคตาสติ ดูกรภิกษุ
ทั้งหลาย บุคคลเหล่าใดบริโภคกายคตาสติอยู่ บุคคลเหล่านั้นชื่อว่า
บริโภคอมฤตอยู่ บุคคลเหล่าใดไม่บริโภคกายคตาสติอยู่ บุคคลเหล่า
นั้นก็ชื่อว่าไม่บริโภคอมฤตอยู่ กายคตาสติอันบุคคลเหล่าใดได้บริโภค
แล้ว อมฤตก็เป็นอันบุคคลเหล่านั้นได้บริโภคแล้ว กายคตาสติอัน
บุคคลเหล่าใดไม่ได้บริโภคแล้ว อมฤตก็เป็นอันบุคคลเหล่านั้นไม่ได้
บริโภคแล้ว กายคตาสติของบุคคลเหล่าใดเสื่อมแล้ว อมฤตของบุคคล
เหล่านั้นก็เป็นอันเสื่อม กายคตาสติของบุคคลเหล่าใดไม่เสื่อม อมฤต
ของบุคคลเหล่านั้นก็เป็นอันไม่เสื่อม กายคตาสติของบุคคลเหล่าใด
พลาดไป อมฤตของบุคคลเหล่านั้นก็เป็นอันพลาด กายคตาสติ
ของบุคคลเหล่าใดสำเร็จ อมฤตของบุคคลเหล่านั้นก็เป็นอันสำเร็จ"
- อ. เอก. ๒๐/๕๘