วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ : หน้า 64/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 64 ๓๒ ศอก ของผู้หญิงยาวประมาณ ๒๘ ศอก ขดไปมา ๒๑ ทบ ไส้ใหญ่นี้นั้น โดยสี ขาวดังสีก้อนกรวด (ขาว) หรือปูนขาว โดย สัณฐาน มีสัณฐานดังงูหัวขาดที่คนวางขนไว้ในรางเลือด โดยทิศ เกินในทิศทั้ง ๒ โดยโอกาส ตั้งอยู่ภายในร่างกาย มีปลายอยู่ที่คอ หอย (ข้าง ๑) และที่ทวารหนัก (ข้าง ๑) เพราะข้างบนมันติดอยู่ที่ คอหอย” และข้างล่างติดอยู่ที่ทวารหนัก โดยตัดตอนก็กำหนดตัด ด้วยส่วนของไส้ใหญ่เอง นี้เป็น (สภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วน ของตนแห่งไส้ใหญ่นั้น ส่วน (วิสภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนที่ ผิดกับตน ก็เช่นเดียวกับผมนั่นแล [ไส้น้อย] คำว่า อนุตคุณ ไส้น้อย คือไส้อันเป็นสายพันอยู่ตามขนดไส้ ใหญ่ ไส้น้อยนั้น โดยสี ขาวดังสีรากจงกลนี โดยสัณฐาน ก็สัณฐาน ดังรากจงกลนีนั่นแหละ โดยทิศ เกิดในทิศทั้ง ๒ โดยโอกาส มันยึดขนดไส้ใหญ่ให้เป็นมัดอยู่ด้วยกัน ดุจเชือกยนต์ยึดแป้นยนต์ไว้ ในเวลาที่พวกช่างผู้ทำงานต่าง ๆ มีงานขุดเจาะเป็นต้นชักยนต์ (มัน) อยู่ในระหว่างแห่งขนดไส้ใหญ่ ๒๑ ทบ เหมือนเชือก (เล็ก) ที่เย็บ ๑. ท่านน่าจะเผลอ ศัพท์ที่เป็นวิเสสนะ ๒ ข้างต้น คือ ทวงที่สหตุถ์ กับ อฏฐีวีสติหตุก เป็น นุ๊ป. อีกศัพท์หนึ่งคือ โอภคคา เป็น อิต. เห็นได้ว่า... หตถ์ นั้น มุ่งให้เป็นวิเสสนะ ของ อนุติ น่าแก้เป็น ... หตุถา จะได้มีลิงค์เสมอกับบทลิงคัตถะ คือ อนุตรภูมิ ๒. ถ้าอย่างนี้ ก็เป็นอันรวมกระเพาะอาหารเข้าด้วย