วิสุทธิมรรค แปล ภาค ๒ ตอน ๑ : หน้า 85/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 85 (จตุกกะที่ ๑] (๑) เธอหายใจออกยาวอยู่ ก็รู้ว่าเราหายใจเข้ายาว หรือหายใจเข้ายาวอยู่ ก็รู้ว่าเราหายใจเข้ายาว (๒) เธอหายใจออกยาวอยู่ ก็รู้ว่าเราหายใจเข้าสั้น หรือหายใจออกสั้นอยู่ ก็รู้ว่าเราหายใจเข้าสั้น (๓) เธอสำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้รู้ตลอดกายทั้งหมดหายใจ ออก สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้รู้ตลอดกายทั้งหมดหายใจเข้า (๔) สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้ระงับกายสังขารหายใจออก สำเหนียกว่า เราจัดเป็นผู้ระงับกายสังขารหายใจเข้า (จตุกกะที่ ๒] (๕) สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้รู้ชัดซึ่งปีติหายใจออก สำเหนียก ว่า เราจักเป็นผู้รู้ชัดซึ่งปีติหายใจเข้า (๖) สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้รู้ชัดซึ่งสุขหายใจออก สำเหนียก ว่า เราจักเป็นผู้รู้ชัดซึ่งสุขหายใจเข้า (๒) สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้รู้ชัดซึ่งจิตตสังขารหายใจออก สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้รู้ชัดซึ่งจิตตสังขารหายใจเข้า (๘) สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้ระงับจิตตสังขารหายใจออก สำเหนียกว่า เราจักเป็นผู้ระงับจิตตสังขารหายใจเข้า (๔) สำเหนียกว่า (จตุกกะที่ ๓] เราจักเป็นผู้กำหนดรู้จิตหายใจออก