วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - อาหารใหม่และอุทร : หน้า 65/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - ๑ - หน้าที่ 65 ร้อยไปตามหว่างแห่งขดเชือกสำหรับเช็ดเท้าฉะนั้น โดยตัดตอน ก็กำหนดตัดด้วยส่วนของไส้น้อยเอง นี้เป็น (สภาคบริเฉท) ตัดตอน ด้วยส่วนของตนแห่งไส้น้อยนั้น ส่วน (วิสภาคบริเฉท) ตัดตอน ด้วยส่วนที่ผิดกับตน ก็เช่นเดียวกับผมนั่นแล [อาหารใหม่] หมายเอาสิ่งที่กิน สิ่งที่มีอยู่ในอุทร ชื่อ อุทริย์ - อาหารใหม่ หมายเอา เคี้ยว ลิ้ม เข้าไป” อุทริยะนั้น โดยสี มีสีดังสีอาหารที่กลืนเข้าไป โดยสัณฐาน มีสัณฐานดังข้าวสารที่บรรจุหลวม ๆ ในผ้ากรอง (ที่ทำ เป็นถุง) โดยทิศ เกิดในทิศเบื้องบน โดยโอกาส ตั้งอยู่ในอุทร [อุทร] ๆ คม อวัยวะที่หุ้มไส้ (ป่อง) คล้ายโปงผ้าที่เกิดขึ้นตรงกลางผ้าเปียก น้ำที่คนรวบ (ชาย) ทั้ง ๒ ข้าเข้า ชื่อว่า อุทร ข้างนอกเกลี้ยง ข้างในเป็นดังผ้าซับระดูที่เปื้อนแล้ว เขาห่อเศษเนื้อไว้ แม้นจะกล่าว ด. ได้ความตรงนี้ว่าขดเชือกสำหรับเช็ดเท้านั้น รู้จักทำใช้กันมานานแล้ว มหาฎีกาว่าตรงนี้ ความตอนเดียว แต่มีอุปมาเป็น ๒ ท่อน ท่อนหน้าแสดงหน้าที่ไส้น้อย ท่อนหลังอาการที่มัน อยู่อย่างไร อนึ่ง ปาฐะว่า----อนุตรา ต์ สิพพิตวา----นั้นเข้าใจว่าคลาดเคลื่อน สอบปรมัตถโชติกา แล้ว เป็น----อนุตรา สํสิพฺพิตวา ได้แปลตามนี้ ๒. มหาฎีกาว่า ของกิน เช่นข้าว เรียกอสิตะ ของดื่ม เช่นปานะ เรียก ปิตะ ของแข็งกรอบ ต้องขบ เช่นแป้งทอดผลไม้ เรียกขาทิตะ ของลิ้ม เช่นมะม่วงสุก น้ำผึ้ง น้ำอ้อย เรียก สายตะ