ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ -
- หน้าที่ 29
อตฺถิ อิมสฺมี กาเย เกสา อสุจิ อิมสฺมี กาเย โลมา (ผม
ทั้งหลายมีอยู่ในกายนี้ ขนทั้งหลายมีอยู่ในกายนี้) ดังนี้เป็นตัวอย่า
แท้จริง ใครสักคน เมื่อค้นดูในกเลวระอันยาวประมาณ ๑ วา
มีขนาดเท่านี้ คือ ตั้งแต่พื้นเท้าขึ้นไป ตั้งแต่ปลายผมลงมา ตั้งแต่
หนังเข้าไปโดยรอบนี้ แม้โดยอาการทุกอย่าง จะได้พบภาพของสะอาด
อะไร ๆ เป็นไข่มุกก็ดี แก้วมณีก็ดี แก้วไพฑูรย์ก็ดี กฤษณาก็ดี การบูร
ก็ดี ของอื่นมีกระแจะเป็นต้นก็ดี แม้สักอณูหนึ่งก็หาไม่ ที่แท้ก็พบแต่ของ
ไม่สะอาดนานาประการ ต่างโดยโกฏฐาสมีผมและขนเป็นอาทิ อันมี
กลิ่นเหม็น และน่าเกลียดไม่เป็นขวัญตาเลยเท่านั้น เพราะเหตุนั้น จึง
ตรัสว่า อตฺถิ อิมสฺม กาเย เกสา โลมา ฯเปฯ มุตติ (ผม
ทั้งหลายมีอยู่ในกายนี้ ขนทั้งหลายมีอยู่ในกายนี้ ฯลฯ สูตรมีอยู่ในกายนี้)
นี้เป็นคำกล่าวแก้โดยบทสัมพันธ์ในบาลีนั้น
[ภาวนานิเทศแห่งกายคตาสติ]
ก็แลอาทิกัมมิกกุลบุตรผู้ใคร่จะเจริญกรรมฐานนี้ จึงเข้าไปหา
กัลยาณมิตรมีประการดังกล่าวแล้วถือเอากรรมฐานนี้เถิด ข้างฝ่าย
กัลยาณมิตร (ผู้อาจารย์) นั้น เมื่อจะกล่าวกรรมฐานแก่เธอ จึงบอก
อุคคหโกสัลละ (วิธีทำให้ฉลาดในการขึ้นเอากรรมฐาน) 9 วิธี และ
มนสิการ โกสัลละ (วิธีทำให้ฉลาดในการมนสิการกรรมฐาน) ๑๐ วธ
[อุคคหโกสัลละ]
ในโกสัลละ ๒ อย่างนั้น อาจารย์จึงบอกอุคคหโกสัลละ ๒ วิธี