วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - ความมีอารมณ์เดียว : หน้า 134/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 134 ปัญญาอยู่ (นั้น) สมด้วยคำที่กล่าวไว้ในปฏิสัมภิทาว่า "เมื่อภิกษุรู้ อยู่ซึ่งความมีอารมณ์เดียว ความไม่ส่ายไปแห่งจิต ด้วยอำนาจความ หายใจออกยาง (เป็นอารมณ์..... สติย่อมตั้งมั่น (อยู่ในอารมณ์นั้น) ปีตินั้นก็เป็นสิ่งที่เธอรู้ได้ชัดด้วยสตินั้นด้วยความรู้นั้น เมื่อภิกษุรู้อยู่ซึ่ง ความมีอารมณ์เดียว ความไม่ส่ายไปแห่งจิต ด้วยอำนาจความหายใจ เข้ายาว (เป็นอารมณ์ ---- ด้วยอำนาจความหายใจออกสั้น (เป็น อารมณ์)---- ด้วยอำนาจความหายใจเข้าสั้น (เป็นอารมณ์)----ด้วยอำนาจ ความเป็นผู้รู้ตลอดกายทั้งหมดหายใจออกหายใจเข้า (เป็นอารมณ์)---- ด้วยอำนาจความเป็นผู้ระงับกายสังขารหายใจออกหายใจเข้า (เป็น อารมณ์) สติย่อมตั้งมั่น (อยู่ในอารมณ์นั้น) ปีตินั้นเป็นสิ่งที่เธอรู้ ได้ชัดด้วยสตินั้นด้วยความรู้นั้น เมื่อภิกษุนึกหน่วง (ฌาน) อยู่ ปีติ นั้นก็เป็นสิ่งที่เธอรู้ชัดได้ เมื่อภิกษุรู้อยู่----เห็นอยู่---- ปัจจเวกขณ์อยู่---- อธิษฐานจิตอยู่” ---- ตัดสินใจ นใจด้วยศรัทธาอยู่---- ประคองความเพียรอยู่---- ยังสติให้ตั้งมั่นอยู่---- ตั้งจิตให้แน่วแน่อยู่---- รู้ด้วยปัญญาอยู่---- รู้ยิ่งซึ่ง อภิญไญยธรรมอยู่---- กำหนดรู้ซึ่งปริญไญยธรรมอยู่---- ละซึ่งปหาตัพพ ธรรมอยู่---- เจริญภาเวตพพธรรมอยู่---- ทำให้แจ้งซึ่งสัจฉิกาตัพพธรรม อยู่ ปีตินั้นก็เป็นสิ่งที่เธอรู้ได้ชัด ปีตินั้นเป็นสิ่งที่ภิกษุรู้ชัดด้วย คืออธิฐานฌานจิตว่า จักอยู่ในฌานตลอดเวลาเท่านั้นเท่านี้