1 ครั้ง
ในส่วนนี้ของวิสุทธิมรรค กล่าวถึงสัตว์ทุกชนิดที่เป็นบุพการีด้วยพระเมตตาที่ไม่หวั่นไหวและการทำกัลยาณธรรมที่เกี่ยวข้องกับปัญญาและบุญกุศลอย่างต่อเนื่อง บทนี้ยังเน้นถึงการทำสมาธิเพื่อให้เกิดการพัฒนาจิตใจและการเข้าถึงอัปปมัญญา เป็นการจัดระเบียบจิตใจให้บริบูรณ์ ซึ่งช่วยให้ในการทำบุญและกัลยาณธรรมต่างๆ ตลอดจนการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันที่ดีขึ้น โดยเฉพาะในกลุ่มของผู้ปฏิบัติธรรม
-สัตว์และบุพการี
-พระเมตตา
-กัลยาณธรรม
-อัปปมัญญา
-สมาธิและการพัฒนาจิต