ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 63
[ปอด]
คำว่า บุปผาส-ปอด ได้แก่เนื้อปอดอันมีเนื้อย่อย ๆ ๓๒ ชิ้น
(ประกอบกันอยู่) ปอดนั้น โดยสี แดงดังสีผลมะเดื่อที่สุกยังไม่จัด
โดยสัณฐาน มีสัณฐานดังชิ้นขนมหนา ๆ ที่เขาตัดไม่เรียบ มันเป็น
เนื้อที่ซีดเผือดเหมือนก้อนใบไม้ที่คนเคี้ยวแล้ว (จนจืดเหลือเป็นชาน)
เพราะมันถูกไอร้อนที่เกิดแต่กรรมอันพลุ่งขึ้นมาทำเอา เพราะข้างใน
มันไม่มีสิ่งที่กินเข้าไปและสิ่งที่ดื่มเข้าไปเลย” โดยทิศ มันเกิดในทิศ
เบื้องบน โดยโอกาส มันปกหัวใจและตับห้อยติดอยู่ในระหว่างนม
ทั้ง ๒ ในภายในร่างกาย โดยตัดตอน ก็กำหนดตัดด้วยส่วนของ
ปอดเอง นี่เป็น (สภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนของตนแห่งปอดนั้น
ส่วน (วิสภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนที่ผิดกับตน ก็เช่นเดียวกับผม
นั่นแล
[ไส้ใหญ่]
คำว่า อนฺติ-ไส้ใหญ่ ได้แก่ลำไส้ ของผู้ชายยาวประมาณ
ความตอนนี้ ในปรมัตถโชติกาท่านแยกเป็นประโยคหนึ่ง ดังนี้ ตเทต์ อนุภนฺตเร
อสิตปีตาที่น... นีรส์ นิโรชิ แต่ถึงอย่างไรก็ดี ความท่อนนี้เป็นความแสดงลักษณะ ไม่ใช่แสดง
สัณฐาน จึงไม่น่าเรียบไว้ตรงนี้ น่าจะเรียบไว้ท่อนต้น
อนึ่ง ที่ว่าเนื้อปอดไม่สดใส เพราะถูกไอร้อนเกิดแต่กรรมนั้น อย่างไรอยู่ ทำไม
กรรมจะไปทำแต่ปอดอย่างเดียวเล่า ถ้าว่าเป็นกรรมแล้วก็น่าจะเป็นหมดทั่วทั้งเนื้อตัวนั่นแหละ
และที่ว่าปอดมันซีดเผือดเพราะภายในมันไม่มีข้าวและน้ำนั้น ก็อย่างไรอีก ธรรมดาสร้างปอดไว้ทำ
หน้าที่อย่างอื่น ไม่ใช่หน้าที่รับข้าวน้ำ แล้วจะยกเรื่องนั้นมาอ้างอย่างไร ได้