วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - การระลึกถึงความมีบุญ : หน้า 10/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 10 พร้อมพรั่ง แม้กระทั้งพระเจ้ามหาสมมต พระเจ้ามันธาตุ พระเจ้า มหาสุทัสสนะ และพระเจ้าทัฬหเนมิ มาแล้วไม่แคล้วได้ ก็เหตุไฉน มันจักไม่ตกต้องตัวเราเล่า ท่านผู้มียศใหญ่ทั้งหลาย แม้เป็นท้าวพญาผู้ ประเสริฐเช่นพระเจ้ามหาสมมต ท่านยัง ประสพอำนาจจมฤตยู กล่าวอะไรใจคนทั้งหลาย เช่นเราเล่า ดังนี้เป็นประการแรก [ปุญฺญมหตุตโต] (พึงระลึก) โดยความมีบุญมากอย่างไร ? พึงระลึกโดยความมี บุญมากอย่างนี้ว่า เศรษฐีเหล่านี้คือ โชติยะ ชฏิละ อุคคะ เมณฑกะ ปุณณกะ และคนอื่น ๆ ที่ปรากฏว่า เป็นผู้มีบุญมากในโลก ยังถึงซึ่งความตายไป สิ้น กล่าวอะไรในคนทั้งหลายเช่นเราเล่า [ถามมหตุตโต] (พึงระลึก) โดยความมีเรี่ยวแรงมากอย่างไร ? พึงระลึกโดย * เข้าใจว่า ตั้งแต่ อิท มรณ์ นาม จนถึง ยสมหตุตโต อนุสสริตพพ์ เป็นประโยคเดียวกัน คือเป็นประโยควิสัชนา อิติ ท้ายคาถานั้นสรุปเข้าใน เอว ดังนี้แปลไว้นั้น แม้ในข้อต่อ ๆ ไป ก็เช่นกัน