วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 260 : หน้า 261/266

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 260 กันอีกก็ได้ คำว่า 'อุปสมฺปชฺช วิหรติ-เข้าถึง...อยู่” นี้ มีนัยอันกล่าว มาแล้วนั่นแล นี่เป็นกถาอย่างพิสดาร ในเนวสัญญานาสัญญายตนกรรมฐาน ปกิณณกกถา พระนาถะเจ้า ผู้มีพระรูปไม่มีใครเทียมถึง ตรัส อารูป ๔ ประการอันใจใดไว้ บัณฑิตได้ทราบอารูป ๔ นั้นอย่างนี้แล้ว ควรเข้าใจปกิณณกกถาในอารูป นั้นอีกบ้าง อารูปเลื่อนชั้นโดยล่วงอารมณ์ มิใช่ล่วงองค์ ก็อารูปสมาบัติทั้งหลาย เหล่านี้แม้เป็น ๔ โดยการก้าวล่วงอารมณ์ (แต่) นักปราชญ์ทั้งหลายหาต้องการความก้าวล่วงองค์แห่ง สมาบัติเหล่านั้นไม่ * มหาฎีกาติดอุปมาได้ขอหนึ่งว่า พราหมณ์ผู้หนึ่ง เห็นชายคนหนึ่ง ถือภาชนะดินน่าชอบใจ ยืนอยู่ จึงออกปากขอภาชนะนั้น ชายคนนั้นมุ่งถึงว่าภาชนะนั้นเปื้อนสุรา ซึ่งเป็นของไม่ควร แก่พราหมณ์ จึงบอกว่า ถวายไม่ได้ ในภาชนะนี้มีสุรา ขณะนั้นมีชายผู้หนึ่งยืนอยู่ใกล้ ๆ พราหมณ์จึงว่า ถ้ามีก็ขอให้คนนี้ดื่มบ้าง ทีนี้ เจ้าของภาชนะมุ่งถึงว่า สุรานั้นไม่มีพอจะดื่มได้ จึงบอกว่าสุราไม่มี