อานาปานสติกับความสำคัญในการเจริญสมาธิ วิสุทธิมรรคแปล ภาค 2 ตอน 1 หน้า 141
หน้าที่ 141 / 266

สรุปเนื้อหา

อานาปานสติเป็นการเจริญสติในการหายใจ การฝึกนี้มีผลยิ่งใหญ่และอานิสงส์มาก โดยทั่วไปแล้วจะช่วยให้จิตสงบ ลดการพล่านไปมาของจิตที่เป็นอันตรายต่อสมาธิ โดยพระพุทธเจ้าทรงชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการฝึกอานาปานสติ ซึ่งถือเป็นธรรมละเมียดและประณีต สามารถตัดวิตกต่างๆ เช่น กามวิตก และทำให้จิตมุ่งมั่นไปที่อารมณ์เดียว คือ ลมหายใจ การปฏิบัตินี้จึงมีความสำคัญสำหรับบัณฑิตในการพัฒนาจิตให้เข้าถึงธรรมชาติที่แท้จริง

หัวข้อประเด็น

-อานาปานสติ
-สมาธิ
-ธรรมะ
-การพัฒนาจิต
-พระพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ - หน้าที่ 141 เห็นความสละทิ้งหายใจออกหายใจเข้า จตุกกะที่ ๔ นี้ ตรัสโดยเป็นวิปัสนาล้วน ส่วน ๓ ตรัสโดยเป็นสมถะและวิปัสนา (เจือกัน) จตุกกะก่อน การเจริญอานาปานสติมีวัตถุ (ลูกข้อ) ๑๖ โดยจัดเป็นจตุกกะ (หมวดละ 4) ๔ หมวด บัณฑิตพึงทราบโดยนัยที่พรรณนามาฉะนี้ และอานาปานสตินี้ (ที่ภิกษุเจริญแล้ว) ตามวัตถุ ๑๖ อย่างนี้ ย่อม มีผลใหญ่มีอานิสงส์มาก (อานิสงส์อานาปานสติ ในอานิสงส์แห่งอานาปานสตินั้น มีพรรณนาว่า ความที่อานา ปานสตินั้นมีนิสงส์มาก บัณฑิตพึงทราบโดยเป็นธรรมที่พระผู้มี พระภาคเจ้าทรงสรรเสริญ มีความเป็นธรรมละเมียดเป็นต้น ตาม พระพุทธพจน์ว่า "ภิกษุทั้งหลาย แม้อานาปานสติสมาธินี้แล บุคคล ทำให้มีทำให้มากแล้ว ย่อมเป็นธรรมละเมียดแท้ด้วยประณีตแท้ด้วย" ดังนี้เป็นต้นบ้าง โดยความเป็นธรรมสามารถในอันตัดเสียซึ่งวิตก (มีกามวิตกเป็นต้น) บ้าง จริงอยู่ อานาปานสติสมาธินี้ เพราะเป็น ธรรมละเมียด ประณีต และเป็นธรรมเครื่องพักอยู่อันละมุนละไมและ เป็นสุข จึงตัดความพล่านไปมาแห่งจิตด้วยอำนาจวิตกทั้งหลายอัน เป็นตัวทำอันตรายแก่สมาธิเสียได้ แล้วทำจิตให้มุ่งหน้าต่ออารมณ์คือ ลมหายใจออกหายใจเข้าเท่านั้น เพราะเหตุนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าจึง · ส. มหาวาร. ๑๕/๔๐๗
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More