ข้อความต้นฉบับในหน้า
ๆ
ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๒ ตอน ๑ -
- หน้าที่ 58
คล้าที่ถูกบุบ กระดูกข้อโคนนิ้วมือ สัณฐานดังบัณเฑาะว์ กระดูก
ข้อกลางนิ้ว สัณฐานดังเมล็ดขนุนไม่เต็มเม็ด กระดูกข้อปลายนิ้ว
สัณฐานดังเมล็ดตุมกา กระดูกคอ ๒ ชิ้น สัณฐานดังแว่นหน่อไม้ที่
คนใช้ไม้เสียบตั้งไว้ (เป็นแว่น ๆ) โดยลำดับกัน กระดูกคางอัน
ล่าง สัณฐานดังคีมเหล็กของพวกช่างโลหะ อันบน สัณฐานดังเหล็ก
สำหรับขูด กระดูกกระบอกตาและกระบอกจมูก สัณฐานดังเต้าตาล
อ่อนที่ควักจาวออกแล้ว กระดูกหน้าผาก สัณฐานดังเปลือกสังข์ที่วาง
คว่ำหน้าไว้ กระดูกกกหู สัณฐานดังฝักมีดโกนของช่างกัลบก กระดูก
ในที่ ๆ หน้าผากกับกกหูติดกันเป็นแผ่นอยู่ตอนบน สัณฐานดังท่อน
ผ้าที่ยู่ยี่และเต็มไปด้วยเนยใส กระดุกกระหม่อม สัณฐานดังกะโหลก
มะพร้าวเบี้ยวที่ปาดหน้าแล้ว กระดูกศีรษะ สัณฐานดังกะโหลก
น้ำเต้าแก่ที่เขาเย็บตรึงเอาไว้ (ไม่ให้มันแตกแยะออกจากกัน ?)
โดยทิศ กระดูกเกิดในทิศทั้ง ๒ โดยโอกาส (ว่า) โดยไม่
แปลกกัน มันตั้งอยู่ทั่วร่างกาย แต่ (ว่า) โดยแปลกกัน ในกระดูก
ทั้งหลายนั้น กระดูกศีรษะตั้งอยู่บนกระดูกคอ กระดูกคอตั้งอยู่บน
กระดูกสันหลัง กระดูกสันหลังตั้งอยู่บนกระดูกสะเอว กระดูกสะเอว
ตั้งอยู่บนกระดูกขา กระดูกขาตั้งอยู่บนกระดูกข้อเท้า กระดูกข้อเท้า
ตั้งอยู่บนกระดูกหลังเท้า โดยตัดตอน ข้างใน กำหนดตัดด้วยเยื่อใน
ข้างบน กำหนดตัดด้วยเนื้อ ที่ปลายและโคน กำหนดตัดด้วย
กระดูกด้วยกัน นี่เป็น (สภาคบริเฉท) ตัดตอนด้วยส่วนของ
กระดูก