วิภัชวิธีแห่งสมภาพิกะ : หน้า 2/329

ประโยค - วิภัชวิธีแห่งสมภาพิกะ พระโภคาวารผู้เจริญทำกุริวิภัชวิถีนี้ให้ถึงพร้อม (ว่าวด้วย) ผู้ ที่เป็นสมภาพิกะก่อน ออกจากรูปวาจาสัญญา และอารมณ์ภาวนาที่เหลือ อันใดนั้นหนึ่ง ยกเว้นแนวสัญญาสัญญาณตีแล้วพิธีทรงฉอด องค์สมภาพทั้งหลายมิวิตเป็นดัชนีธรรมทั้งหลายที่สัมปุงกับองค์ความ นั้น โดยลักษณะและรสเป็นอาทิ ครั้งกำหนดจับได้แล้วพิธีกำหนดลง ว่า ทั้งหมดนั้นเป็นนาม ด้วยอารมณ์ว่าเป็นสิ่งที่สามารถไปได้ เพราะมันโน้ม มุ่งหน้าไปสู่อรณ์ ลำดับนั้น อุปมาดังบูรณได้อยู่ในเรือนแล้ว ติดต่อมันไปจะพบที่ของมัน ฉันใดก็ฉันนั้น เหมือนกัน เมื่อสำรวจนามนั้นหาดูไปว่านี้คืออะไรเป็นไป ก็จะ พบหายรูปอันเป็นที่อาศัยของนามนั้น ต่อเน่นจึงกำหนดจับรูป คืออดูรูป ทั้งหลายอันเป็นที่อาศัยแห่งพิธีรูป และอุปาทรูปที่เหลือ อันอาศัย ฤทธิรูปอยู่ (ครั้งกำหนดจับได้แล้ว) เธอจึงกำหนดลงว่าสทบวนั้นเป็น รูป เพราะเป็นสิ่งละได้ แต่นั่นจึงกำหนดลงว่าสทบวนั้นเป็น โดยส่งเขว่า สิ่งที่มีความน้อมไปได้เป็นลักษณะเป็นนาม สิ่งที่มีอืน ละายได้เป็นลักษณะเป็นรูป ๑. สมภาพนี้นะ มาหาภิแปลว่า พระโภคาวารผู้เจริญสมละ และว่ากันนี้เป็นชื่อของพระโภคา-วรผู้ดำรงอยู่ในอานา หรืออุปจารแห่งนามแล้วประกอบวิปัสสนา ๒. มาหาภิว่า ที่ท่านให้วันนี้นวสัญญาณสัญญาณตนะ เพราะวักธรรม (ธรรมแห่งภูมิขึ้นสูง) กำหนดได้ง่าย สำหรับอาทิมนิคะ