นามรูปและการสำรวจองค์ในพระสูตร : หน้า 16/329

นามรูปนั้นเอง ที่พระสูตรหลายร้อยสูตรแสดงไว้โดยนัยดังกล่าว มานี้ หาได้สวยไม่ หาใช่บุคคลไม่ เพราะเหตุนัน เมื่อองค์สัมภาระ มีพล ล้อ กรุง และองค์เป็นดัง ตั้งอยู่รอบด้วยอาการหนึ่ง แล้ว โวหารว่า 'รถ' ก็มีขึ้นเท่านันเอง (แต่ว่า) เมื่อสำรวจดูองค์ แต่ละส่วน ๆ ไปโดยปรมัตถ์ ชือว่ารถหามิได้ ฉันใด องิ่น เมื่อองค์ทั้งหลายมีร่างเป็นดังนั้น ตั้งอยู่โดยอาการองค์หนึ่งแล้ว โวหารว่า 'กำนัน' ก็มีขึ้นเท่านันเอง...โดยปรมัตถ์ ชื่อว่ากำนันหามิได้... เมื่อชินส่วนของพินิรามมีร่างเป็นดังนั้น ตั้งอยู่โดยอาการองค์หนึ่งแล้ว โวหารว่า 'พิน' ก็มีขึ้นเท่านันเอง...โดยปรมัตถ์ ชื่อว่าพินหามิได้.... เมื่อองค์ทั้งกองทัพมิพิมพ์มาชิงและพลม้าเป็นดังนั้น ตั้งอยู่โดยอาการองค์หนึ่งแล้ว โวหารว่า 'เมือง' ก็มีขึ้นเท่านันเอง...โดยปรมัตถ์ ชื่อว่ามืองหามิได้.... เมื่ออัชฌาเหงั้นไมมีดั่งดังนี้เป็นดังนี้ ตั้งอยู่โดยอาการองค์หนึ่งแล้ว โวหารว่า 'ต้นไม้' ก็มีขึ้นเท่านันเอง (แต่ว่า) เมื่อสำรวจดูว่าอะแต่ละส่วน ๆ ไปโดยปรมัตถ์ ชื่อว่าต้น * บทนี้เป็นปฐมวิกิตว่า อากาโล ปริวาริโต-อากาศสลาย ในรถกถาหุ่งสูตรนี้ก็เก้ามนต์ บอกว่า อากาโล คาติ ปริวารูยา จีโต-อากาศสลายเครื่องเรือนเหล่านี้ตั้งอยู่ อย่างไรในที่ท่าน จึงแก้เป็นติวัฏฏี กลายเป็นเครื่องเรือนอากาศไป อย่างไรกันอรุกหรือผิด นำคิดดู