วิญญาณบรรลุภายใน ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) : หน้า 265/329

ประโยค- วิญญาณบรรลุภายใน ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 265 นั้น เพราะเห็นด้วยดีจึงมีความไม่มีแห่งจิตสาระ และความไม่มีแห่งอัตตลาภ ข้อว่า "ถูกฤกษ์ฤกษ์" ได้แก่ความคิดเห็นรูปพร้อม ทั้งปัจจัย การละสัมโมหะเป็นไปด้วยอำนาจความสงสัยว่า "เราได้มันแล้วในกาลอัศจรรย์หรือหนอ" เป็นต้น และด้วยอำนาจความรู้ผิดว่า"(สัตว) โลกเกิดขึ้นโดยพระอธิ วร" เป็นต้น ได้ด้วยถูกฤกษ์ฤกษ์นะนั้น ข้อว่า "อทินนาวุปาสนา" ได้แก่ญาณเห็นโทษในสงสารธรรม ทั้งหลายมักพร่องเป็นต้น อันเกิดขึ้นด้วยอำนาจภูวนิญาณ การละอานุภาพด้วยเห็นว่า "สิ่งอะไร ๆ ที่น่าพูดพ้นปรากฏไม่" ย่อมมีได้ด้วยอำนาจวาณิญาณนั้น ข้อว่า "ปฏิมังวานุปาสนา" ก็ได้แก่ญาณพิริยะ (รู้) การทำ อรูปาย (คือทางทาง) แห่งความฝันไป การละความไม่พิจารณา ย่อม มีได้ด้วยอำนาจวานุปาสนั่น ข้อว่า "วิญญาณบรรลุภายใน" ได้แก่สังบารบญาณและอุปโลม- ญาณด้วย เพราะในขณะนั้น จิตของพระอธิ วรานั้น ท่านกล่าวว่า ย่อมดอยกลับ งอกลับ หมุนกลับจากสงสารทั้งปวง ดูหยาดน้ำบ้าน ใบพุทธนี้อึงนิดหน่อย ย่อมไหลกลับะนั้น เหตุนี้ การสงโยคา- กิริยาส ถิ่งมีได้ด้วยวิญญาณบรรลุภายใน หมายความว่า การละเกลาส- กิริยาส (อวิชชาคืออโลล) มีความสงโยคะเป็นต้น ย่อมมีได้ด้วยความ ไม่หมุนไปแห่งกลาส (คือว่ากลาสไม่หมุนแล้วก็เป็นอันละกิเลสได้?)