ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - วิสุทธิธรรมแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 313
ทำสารุกร์: ซึ่งนับนี้เป็นกฎหลายพันชุมชนอยู่ในมหาวิหาร เห็นการมหัศจรรย์นั้นแล้ว ต่างก็ชื่นชมให้สารุกร์ บอกป้าคำเชิงแซ่ไขว่า "นี่พระโพธสัตว์อยู่ในรามา (เกิด) ไม่ต้องสงสัย"
ฝ่ายพระเจ้าแผ่นดิน ได้ทรงสืบข่าวนั่น ก็พร้อมด้วยราชบริพาร เสด็จออกจากพระนครไปยังมหาวิหาร ทรงนมัสการพระสมิงแล้ว ทรงนมัสการท่านพุทธโมสะ นิมนต์รับภิยาน เจือนหลวงเป็นประจำ
จนกว่าการแต่งคัมภีร์พระธรรมจะเสร็จ ท่านรับนิมนต์โดยดูคุณภาพภิญญาสงเกษณความสามารถของท่านแล้ว จึงมอบหนังสือพระไตรปิฏกบาสี แก่ท่านหนังสืออรรถกถาสีสดให้นำ ท่านรับเอาหนังสือคัมภีร์ทั้งหมด ไปพักอยู่ที่ปราสาท (คือเรือน 2 ชั้น?) หลังหนึ่ง มีชื่อว่า ปรานมะ ทางเมืองทักษณแห่งมหาวิหาร ปัจจุบัน
๑. เทวดาที่รู้จักสารุกร์ในงานนี้นั้น คือองค์เป็นเทพบุตรชู ส่วนเทวดาที่ไม่ประเสริฐอะไร อย่างก็แพร่อรงสาฯ ไปถึงเขานั้นน่ะ
๒. เมื่อนำไปหมายให้ท่านเป็นพระเมตไตรยบ่อยๆ แล้ว ๆ เลย น้ำคำว่า คนที่เป็นพระเมตไตรยแล้ว จะทำงานอย่างนี้ไม่ได้น่ะนั่น หรือ พทีอุบาสิ พระอานนท์หรือแม้พระมินทร์ท่านก็ไม่ใช่พระเมตไตรยสักหน่อย ท่านจึงขอพระธรรมวินัยมาสั่งการไว้เป็นคัมภีร์ใหญ่โตมากกว่าคัมภีร์อรรถกถาเป็นไหน ๆ ผู้จะทำอรรถกถาก็ต้องอาศัยบูชาและเป็นหลัก ไม่ใช่นั่นจะไปทำอรรถกถาดองอะไรเล่า ปล่อยให้ท่านเป็นมนุษย์พิเศษในตัวท่านเองโดยไม่ต้องจองเวรโดยไม่ต้องอธิษฐานพระโพธิสัตว์จะสนับสนุนดีไว้