การแสดงออกถึงความรู้สึกของวิญญาณ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 190
หน้าที่ 190 / 329

สรุปเนื้อหา

บทความนี้เน้นการสำรวจความรู้สึกของวิญญาณซึ่งถูกกระทบจากความหวิว ความร้อน และความเย็น โดยเปรียบเทียบกับพระโยคาวจูที่ถูกอิทธิพลของประสบการณ์ที่หลากหลาย การน้อมโน้มไปสู่โลกุตรธรรมและความหมายของการปราณนาในสังสารวิบากต่างๆ ได้รับการอธิบายอย่างละเอียด เช่น การปราณนาเพื่อความเย็นจากความร้อน และการอุ่นเครื่องปรุงชีวิต

หัวข้อประเด็น

-การสำรวจวิญญาณ
-อิทธิพลของความหวิว
-ความร้อนและความเย็นในจิตวิญญาณ
-พระโยคาวจูและการปราณนา
-โลกุตรธรรมและสังสารวิบาก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

เหว ระกาย หวว ร้อน มัด ยาพิษ ส่วนอุปมา ๖ ข้อนี้ คือ หวว ระหาย เย็น ร้อน มัด กับ ยาพิษ ท่านกล่าวเพื่อนแสดงความรู้สึกของในฐานะในวิญญาณแล้วเป็นผู้ น้อมโน้มเอียงมุ่งหน้าไปสู่โลกุตรธรรม จริงอยู่ คนที่ถูกความหวิวกรอบงำแล้วเป็นผู้หวิวจ์ ยอมปราณนา โอกะที่ผ่านมา ฉันใด พระโยคาวจูถูกความหวิวอิสังสารวิบากระทบ เอาแล้วนี้ ก็ยอมปราณนาภบโขนจะคืออากาศสติ ฉันรมเป็นตอนตะ ฉันนั่นเหมือนกัน อันนี้ คนที่ระหายแล้วมีคอและปากแข็งมาก ยอมปราณนาปนะ ที่มีเครื่องปรุงหลายอย่าง ฉันใด พระโยคาวจูถูกความหวิวความระหายคือ สังสารวิบากกระทบเอาแล้วนี้ ก็ยอมปราณนาปนะคืออัสดงกิริยกรรม อันเป็นอธิระ ฉันนั่นเหมือนกัน อันนี้ คนที่ถูกความหนาวกระทบเอาแล้ว ยอมปราณนาความร้อน (คืออบอุ่น) ฉันใด พระโยคาวจูถูกความหนาวเย็นคือตัณหาโลพิเนาะ (น้ํามันคืออัตตานุคคห) ในสังสารวิบากกระทบเอาแล้วนี้ ก็อ่มปราณนาไฟ คืออมร่อนเผกลิ่นได้ ฉันนั่นเหมือนกัน อันนี้ คนที่ถูกความร้อนกระทบเอาแล้ว ยอมปราณนาความเย็น
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More