วิสัยทัศน์การเปล ภาค 3 (ตอนจบ) : หน้า 86/329

ประโยค - วิสัยทัศน์การเปล ภาค 3 (ตอนจบ) - หน้าที่ 86 [มนต์คริการโดยเกณฑ์สมบูรณ์ 4] พระโโยนิ้น ครับยกขึ้นสู่ไตรลักษณ์ในโโยมัตตรุโดย อาการต่าง ๆ อย่างนี้แล้ว กระจายรูปนั้นแหละออก ทำให้เป็น 4 ส่วน โดยเกณฑ์สมบูรณ์ 4 มืออามรูป (รูปที่เกิดด้วยอาหาร) เป็นต้น ยกขึ้นสู่ไตรลักษณ์ในแต่ละส่วนอีก [มนต์คริการอาหารรูป] ในรูป 4 ส่วนนัน อาหารรูป ย่อมปรากฏพระโโยนิ้นด้วย อาหารถจอฉ และอิ่ม จริงอยู่ รูปที่ตั้งขึ้นในคราววาด ย่อมเป็นรูปที่เอารูปที่ อดีโรรบพรสมลักษณะทอรงไป ราวกะ otไฟไหม้ และราวกะกา ซูกอยู่ในกะรก่าน รูปที่ตั้งขึ้นในคราวอิ่ม ย่อมเป็นรูปอิ่มเต็ม อ่อนละมุนมีผัสสะ (ดีน่าจับต้อง) พระโโยนิ้นกำหนดคออาหารรูปนี้นับ ย่อมขึ้นสู่ไตรลักษณ์ในรูป นั่นอย่างนี้ "รูปอันเป็นไปในคราววอด ย่อมดับไปในคราววอดนี้เอง ไม่ถึงคราวอิ่ม รูปอันตั้งขึ้นในคราวอิ่มล่า ก็ย่อมไปในคราวอิ่มนี้เอง ไม่ถึงคราวอิ่ม เหตุนี้ แม้อาหารรูปนั้น จึงชื่อว่าไม่เที่ยงเป็นทุกข์ เป็นอนัตตา" [มนต์คริการอุดมรูป] อุดมรูป (รูปที่เกิดด้วยอุด) ย่อมปรากฏด้วยอำนาจเย็นและ ร้อน จริงอยู่ รูปที่ตั้งขึ้นในความร้อน ย่อมเป็นรูปกิริยะเรโห ผิวพรรณคล้ำไป รูปที่ตั้งขึ้นด้วยอุณหถิ่น (สบาย) ย่อมเป็นรูป * อุปมานี้ใช้ได้สำหรับคนผิวคล้ำเช่นชาวลังกานั่น (?) * อุปมานี้ใช้ได้สำหรับคนผิวคล้ำเช่นชาวลังกานั่น (?)