ประโยคสัจ - วิญญาณธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๒ : หน้า 296/329

(เนื้อหาในภาพเป็นภาษาไทย) ประโยคสัจ - วิญญาณธรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 295 เพราะความตายภายในร่างไม่มี (ต้องออกแล้ววิ่งตาย) เพราะเหตุนี้น ต้องคำนึงถึงกฎแห่งชีวิตนั้นแล้วเทียววิ่งเข้า ด้วยว่าแม้จะไม่ คำนึงถึงบุพกิจกที่เหลือ (นอกนี้) ก็ยังได้ แต่กำหนดกฎแห่งชีวิตนี้ ท่านว่าต้องคำนึงที่เดียว [เข้าสู่ริโอร] ภายในนั้น ครั้นเข้าอาณัญญาณตนออกแล้วทำบุญนี้อย่างนี้ แล้ววิ่งเข้าไปสัญญาณตน ต่อนั้นล่วงไปวาริต ๑ หรือ ๒ เธอก็เป็นผู้ไม่มีจิต ได้สัมผัส (คือบรรลุ) นิริโกร ถามว่า "ก็เพราะเหตุไร จิตทั้งหลายของเธอไม่เป็นไปเหนือจิต ๒ ดวง" "ก็ว่า "เพราะ (ความเป็นไปอย่างนั้น ?) เป็นประโยคแห่ง นิริโกร" จริงอยู่ การทำกรรม ๒ อย่าง คือสมถวิป Synth าให้เป็น ยุคันทะ (ผูกขาดกับคุณโคู้เอก) แล้วขึ้นสูงมาก ๒ แห่งภิญญูน นี้เป็นประโยคแห่งอนุบุพนีริโกร (ความดับได้ล่าช้า) มิเบ่งเป็นประโยค แห่งนวสัญญาณสัญญาณสมมติ เพราะเหตุนี้น จิตทั้งหลายของ ภายนี้จึงไม่เป็นไปเหนือจิต ๒ ดวง เพราะ (ความเป็นไปอย่างนั้น) เป็นประโยคแห่งนิริโกร ส่วนภิญญาออกจากอารัญญาณจบแล้ว ไม่ทำบุพกิจกนี้ เข้าสัญญาณสัญญาณตน ภายในนี้น้อยไม่อาจเป็น ผู้ไม่มีจิตต่อไปได้ แต่จะย้อนกลับมาอยู่ในอาณัญญาณตนอยู่นั่น * มาหากิว่า ท่านกล่าวว่า "วาริจิต ๙ หรือ ๒" นี้นั้น ราคะไม่ยอมแน่น แต่ที่จริง ก็ยิยมเป็นน่า ๒ วารินะแหละ จะได้กันในคำถามและคำตอบไป และาวินั คืออาริจิต เนวสัญญาณสัญญาณตนเอง