วิญญาณกรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๒ วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 281
หน้าที่ 281 / 329

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้ได้อธิบายเกี่ยวกับความแตกต่างระหว่างบุคคลที่สามารถเข้าสมาบัติและไม่สามารถเข้าสมาบัติได้ พร้อมกับวิธีการเข้าสมาบัติและความสำคัญของสมาธิและอานุภาพในการดำเนินชีวิตตามพระพุทธศาสนา โดยเผยให้เห็นปัญหาทางกรรมที่เกี่ยวกับการเข้าโรงสมบัติและความหมายของนิโรงสมาบัติในแง่จิตและเจตสิกธรรม

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์กรรม
-นิโรงสมาบัติ
-การเข้าสมาบัติ
-ความแตกต่างระหว่างบุคคลที่เข้ากับไม่เข้าก

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - วิญญาณกรรมแปล ภาค ๑ ตอน ๒ (ตอนจบ) หน้าที่ 281 คืออะไร บุคคลเหล่าไหนบ้านโรงสมบัติันได้ เหล่าไหนเข้าไม่ได้ เข้าใจในภาพไหน เข้าพระ (เพื่อ) อะไร อง่ง การเข้าสมาบัติ้นนั้น มีได้อย่างไร (เข้าแล้ว) ยังงั้นได้อย่างไร อออกอย่างไร จิตของผู้อก แล้วเป็นจิตน้อมไปสู่รัย คนตายกับคนบ้านโรงสมบัติแตกต่างกันอย่างไร นิโรงสมาบัติเป็นสงฆ์ตะหรือสงบตะ เป็นโลกะหรือลุกะระ เป็น นิฝันนะ (สำเร็จ) หรืออบนิฝันนะ (ไม่สำเร็จ) [นิโรงสมาบัติอะไร] ในปัญหากรรมเหล่านั้น ปัญหากรรมข้อว่า "นิโรงสมาบัติคืออะไร" แก้ว่า นิโรงสมาบัติ คือนความไม่เป็นไปแห่งจิตเจตสิกธรรมทั้งหลาย ด้วยอำนาจความดับไปโดยลำดับ [ใครเข้าสมาบัติใด ใครเข้าไม่ได้] ปัญหากรรมข้อว่า "บุคคลเหล่าไหนเข้าโรงสมบัติ้นได้ เหล่า ไหนเข้าไม่ได้" แก้ว่า บุคคลทั้งสิ้น พระโสดาบันและพระสกทาคามี ทั้งสิ้น กับพระอนาคามีและพระอรหันต์ทั้งหลายที่เป็นสุขวิปัสสนา เข้า ไม่ได้ แต่พระอนาคามี และพระอรหันต์ทั้งหลาย ผู้ใสมบัติ ๙ เข้าได้ เพราะท่านกล่าวไว้ (ในปฏิปักษ์มรรค) ว่า "พระประกอบ ด้วยผล ๒ และเพราะความระงับไปแห่งสงฆ์ ๓ ความรู้ทั่วไป (วสิกาวาท) ความเป็นผู้มีอำนาจ (คือเชี่ยวชาญสามารถเข้าถิ่นโรงได้ ดังใจ) ด้วยอานุภาพ ๑๖ ด้วยสมาธิริยา ๖ เป็นอานุภาพในการเข้า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More