ความเข้าใจในศาสนาและการปล่อยวาง : หน้า 183/329

ประโยคศาสนา - วิสุทธิมรรคนแปล ภาค 3 ตอน 2 (ตอนจบ) หน้าที่ 183 แม้ในการยึดถือในรูปแล้วออกจากรูปและจากรูป ถึงนี้ ส่วนในภาค ที่ยึดโดยกำหนดว่า "ยกภิญญา สมุทยรรรม สมุทรธรรมม-" สิ่งใดสิ่งหนึ่ง มีความเกิดเป็นธรรมดา สิ่งนี้ทั้งหมด ย่อมมีความคิดเป็นธรรมดา "ดังนั้น แล้วออกโดยกำหนดอย่างเดียวกันนี้ ชื่อว่า ออกจากบั้นทั้ง ๕ พร้อมกันทีเดียว พระโยคาวุธหนึ่ง ที่แรก พิจาณาสังสารทั้งหลายโดยความ ไม่เที่ยง แต่เพราะฐานะจะได้มา แต่ด้วยพิจารณาโดยความไม่เที่ยง เพียงเท่านี้นามได้ ต้องพิจารณาแต่โดยความเป็นทุกข์ โดยความเป็นอนัตตา ด้วยแม่ เพราะฉะนั้น เธอจึงพิจารณาโดยความเป็นทุกข์บ้าง โดยความเป็นอนัตตา บ้าง เมื่อเธอปฏิบัติไปอย่างนั้น วิญญาณมีขึ้น ในภาคที่พิจารณาโดยความไม่เที่ยง เธอผู้นี้คือว่า ยึดโดยความไม่เที่ยง แล้วออกโดยความไม่เที่ยง แต่ถ้าด้วยฐานะนี้ในภาคที่เธอพิจารณา โดยความเป็นทุกข์ โดยความเป็นอนัตตาไซร้ เธอผู้นี้ชื่อว่า ยึดโดย ความไม่เที่ยงแล้ว ออกโดยความเป็นทุกข์ โดยความเป็นอนัตตา แม้ในการยึดความเป็นทุกข์ โดยความเป็นอนัตตาแล้ว ออกโดย ลักษณะทิ้งเหลือ ก็นี้ ก็แลในชนผู้ออกจากความยึดเหล่านี้ ชนผู้ยึดโดยความไม่เที่ยง ก็ดี ผู้ที่ยึดโดยความเป็นทุกข์ก็ดี ผู้ที่ยึดโดยความเป็นอนัตตาก็ดี แต่ ในเวลาที่ออก วิญญาณจะมีขึ้นโดยความไม่เที่ยง ชนทั้ง ๑ (นี้) เป็น ผู้มากด้วยอริยภิกข์ ได้สังเกตนุสรณ์ หูลพพันด้วยอิทธิฤทธิ์ ย่อม เป็นสักขานุสารในขณะและปฐมมรรค เป็นสักขาวิเศษใน ๓ สถาน แต่