การกำหนดสูตรอาโดยอาการ 12 วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 165
หน้าที่ 165 / 329

สรุปเนื้อหา

บทความนี้พูดถึงการกำหนดสูตรอาโดยอาการ 12 โดยจะอธิบายถึงลักษณะต่างๆ ที่ไม่ใช่ของเราและสิ่งที่เกี่ยวข้องกับการวิเคราะห์จิตใจ โดยเน้นความไม่เที่ยงและทุกข์ของสภาพอย่างต่าง ๆ ซึ่งช่วยให้ผู้อ่านเห็นคุณค่าของการทำความเข้าใจในชีวิตว่าอะไรเป็นของชั่วร้าย และการมีจิตครบถ้วนในช่วงต่างๆ รวมถึงปัญญาในเมื่อเผชิญกับความท้าทายต่างๆ เพื่อนำไปสู่การใช้ชีวิตอย่างมีสติ

หัวข้อประเด็น

-การกำหนดสูตรอาโดยอาการ 12
-ลักษณะต่างๆ ในการวิเคราะห์
-ความไม่เที่ยงในชีวิต
-การเผชิญทุกข์และความท้าทาย
-บทบาทของวิญญาณในชีวิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

โสดเดี่ยว [กำหนดสูตรอาโดยอาการ 12] ครั้งกำหนดสูตราโดยอาการ 10 อย่างนี้แล้ว กำหนดโดยอาการ 12 อีก กำหนดโดยอาการ 12 อย่างไรบ้าง ? คือกำหนดว่า รูปมิใช่ สัตว์ มิใช่ชีวิต มิใช่คน มิใช่มนุษย์ (ชายหญิง) มิใช่สัตว์ มิใช่รบ มิใช่อุติ ต มิใช่อดนะ มิใช่เรา มิใช่ของเรา มิใช่ของผู้อื่น มิใช่องใคร ๆ บวทนา ฯลฯ วิญญาณ ฯลฯ มิใชของใคร ๆ [กำหนดสูตรอาโดยอาการ 󰁁] ครั้งกำหนดสูตราโดยอาการ 12 อย่างแล้ว ยังกำหนดสูตราโดยอาการ 󰁂 ด้วยอาเนาจิตริมปัญญาอีก คือเห็นรูป อนิจจโต โดยเป็นของไม่เที่ยง ทุกข์โต โดยเป็นทุกข์ โรคโต โดยเป็นโรค (เสียโรค) คฤหุโต โดยเป็นแผลฝี สถุลโต โดยเป็นลูกกร (เสียแงง) อมโต โดยเป็นของชั่วร้าย อาพาธโต โดยเป็นอาพาธ (รบกวน เบียดเบียน) ปฤโต โดยเป็นฝ่ายอื่น * มหากิฏิว่า ๘ บทข้างต้นแสดง อัตสมุฏฐาน ๔ บทข้างหลังแสดง กิญญานตกวา (ความไม่เป็นอะไรกัน ของใคร ฯ).
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More