ประโยคศาสนา - วิสุทธิมรรคแปล ตอน ๒ (ตอนจบ) วิสุทธิมรรค ภาค 3 ตอน 2 หน้า 179
หน้าที่ 179 / 329

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาวิเคราะห์คำในวิสุทธิมรรคตอนจบเกี่ยวกับมูลจิตภูมิยา, ปฏิสงขา และสนติภูมิยา ซึ่งวิเคราะห์ถึงการสละและทำบุญเพื่อเข้าถึงนิพพาน รวมถึงคำว่า 'สิญาปุปัตรวปุสานา' และ 'อุฐานามมี' ที่มีความหมายถึงญาณ 3 ที่เกี่ยวข้องกับการเข้าสู่ความสงบและการบรรลุธรรม. เนื้อหานี้มีความสำคัญต่อการเข้าใจหลักธรรมของพระพุทธศาสนา รวมถึงการที่สงฆ์ได้บรรลุไปถึงสิ่งเหล่านี้.

หัวข้อประเด็น

-การวิเคราะห์ศัพท์
-มูลจิตภูมิยา
-ปฏิสงขา
-สนติภูมิยา
-คำสอนในศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคศาสนา - วิสุทธิมรรคแปล ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 179 มีวิเคราะห์ (แยกศัพท์) ว่า มูลจิตภูมิยา และ ปฏิสงขา และสนติภูมิยา เพราะดังนี้ ความใคร่จะสละเสี deiy์งอปปะเป็นต้น แห่งพระโคดาวผู้เมื่อหน่าด้วยนิพพานาญในตอนต้น ชื่อว่างอญิญ์-กามตา ความพิจารณาในตอนกลางเพื่อทำบุญแห่งการปลดเปลือง ชื่อว่าสงฆา ความที่ปลดเปลื้องได้แล้ววางเฉยอยู่ในตอนท้าย ชื่อว่าสันติภูมิยา ซึ่งท่านหมายถึง กล่าวไว้ว่าฐว "อุปบาทเป็นสงฆา ภิกษุ- พงคุณเองสงฆาแรงนั้น เหตุนี้จึงชื่อว่าสงบญา" ดังนี้ [อุฐานามมีวริปาณา] วิสานาของกุศลตผู้นี้ ซึ่งสงฆารบงบาญได้บรรลุแล้ว อย่างนี้ ย่อมเป็น สิญาปุปฏุ (ถึงยอด) เป็นอุฐานามมี (ไปสู่ความออก) คำว่า "สิญาปุปตรวปุสานา" ก็ดี คำว่า "อุฐานามมี" ก็ดี นั่นเป็นชื่อของญาณ 3 มีสงฆบญบาญเป็นต้น (คือ สงฆารบาญบาญอนุโลมญาณ และโคดารญาณ) นั่นเอง ก็วิปานั้นชื่อ
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More