ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคส- วิสุทธิมรรคแปลภาค ๑๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 287
หรือ" thus" ดังนี้ พึงแก้ว่า (สำหรับพระเสะชั้นต่ำ๒ จำพวกนั้น) สี- ภาวะปัญญามีไม่ เพราะพระอันมีปัญญาคุณเป็นวัตถ์ ซึ่งเป็นอันตรายต่อสมาธิ ท่านยังจะไม่บำรุง ก็เพราะว่าท่านยังจะไม่บำรุงเหตุนี้ สมดฺพะ (ของท่าน) จึงไม่มีบริบูรณ์ เมื่อสมดฺพะนั้นไม่บริบูรณ์แล้ว ท่านจึงไม่อาจจะเข้าบรรสมาธิอันจะต้องเข้าด้วยผล๒ ได้ เพราะมีกำลังบพรุ่ง แต่ว่า ณ ระนัน พระอนาคามิละได้แล้ว เพราะฉะนั้น ท่านจึงเป็นผู้มีผลละบริบูรณ์ เพราะความที่เป็นผู้มีผลบริบูรณ์ ท่านจึงอาจ (เข้าบรรสมาธิดีได้) เหตุนี้ พระผู้พละภาคเจ้าจึงตรัสไว้ว่า "เนวสัญญาณสัญญาณตนกุลเป็นปัจจัยโดยเป็นอนันตร- ปัจจัยแห่งผลสมบัติ" ดังนี้ อนันตินี พระผู้พละภาคเจ้าตรัสในมห- ปกรณ์ปฏิวัติน หมายถึงการออกจากกิเลสแห่งพระอนาคามิเท่านั้น" และ[เข้าไปในภาพไหน]
ปัญหาธรรมข้อว่า "เข้าไปในภาพไหน" ก็ว่า ในปัญฺญโจกภ พราะอะไร เพราะนิเรษมาตันนั้น มีอันต้องเข้าไปตามลำดับเป็น สภาวะ แต่ในอุปฺมาโภภ คือในอรูปภาพ ความเกิดขึ้นแห่งรูป- สมาชิกมีปฤมานเป็นต้นมามิไม่ เพราะเหตุนี้ จึงไมอาจเข้าไปใน
๑. อภิ.ป. ๙๐/๓๓๒
๒. มหาภูฏกช่วยอธิบายเพิ่มเติมว่า เพราะคำว่า "เนวสัญญาณสัญญาณตนกุล" นั้นแสดง จึงทราบว่า หมายถึงการออกจากนิเรษของพระอนาคามิ ถ้าหมายถึงประการอื่น (คือว่า สำหรับพระอรหันต์) ก็จะพิจารณาว่า เนวสัญญาณสัญญาณตนกุลี