ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยคส- วิญญาณรรมแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายเลข 229
ไม่ชัดลายไป (แห่งจิต) ย่อออกจากามารสังโฆษณ์ที่หยาบ จากปฏิสัมภิษณ์ที่หยาบ จากถามมานูสัยที่หยาบ จากปฏิสัมภิษณ์ที่หยาบ ... ในขณะแห่งอนามิรรธรรม ธรรมชื่อสัมมาทิกิ โดยอรรถคือความเห็น (อริสัง) ... ธรรมชื่อสัมมาทิกิ โดยอรรถคือความไม่ชัดลายไป (แห่งจิต) ย่อออกจากามารสังโฆษณ์ที่ละเอียด จากปฏิสัมภิษณ์ที่ละเอียด จากปฏิสัมภิษณ์ที่ละเอียด ในขณะแห่งอริตรรธรรม ธรรมชื่อสัมมาทิกิ โดยอรรถคือความเห็น (อริสัง) ... ธรรมชื่อสัมมาทิกิ โดยอรรถคือความไม่ชัดลายไป (แห่งจิต) ย่อออกจากครูปราคะ จากครูปราคา จากมานะ จากอุจจชา จากวิชชา จากมานูสัย จากอาราณรวัดย์ ย่อออกจากกัลัลท์ทั้งหมดที่เป็นไปตามเวชชานุสัยนั้น และจากขันธ์ทั้งหลายที่เป็นไปตามเวชชานุสัยด้วย ทั้งออกกนิมิด ทั้งปวงในภายยนอกด้วย เพราะเหตุนี้ จึงได้กล่าวว่า "ปัญญาในอ้น หมุนอันด้วยออกจากส่วนทั้ง ๒ เป็นอัญญานในมรรคน ดังนี้
[พลสมโภค]
คือในกลกที่บ่งเพ็ญสมบัติ ๒ อันเป็นโลโกะ สมพละย่อมี กำลังยิ่ง ในกลกที่บ่งเพ็ญวิปัสสนามินิจฉานุปัช navเป็นต้น วิปสนพละ ย่อมีกำลังยิ่ง แต่ในขณะแห่งมรรธรรม ธรรม (ทั้ง ๒) นั้น ชื่อว่า เข้าคันเป็นไป (คู่อุทก) เพราะอรรถว่าไม่เป็นไปเกินกันและกัน
๑. ข. ป. ๑๓/๕๕