วิสฏิกรรมเปล่า 3 (ตอนจบ) : หน้า 21/329

ประโยค- วิสฏิกรมเปล่า 3 (ตอน 2 (ตอนจบ) - หน้าที่ 21 เมื่อก่อนก็ดี เสียงก็เกิดขึ้นนั่น" อันย่า เล่า นานามและรูปนี้ นามไม่มีเดช (อำนาจ) ไม่อาจเป็น ไปด้วยเดชของตนได้ ขบเคี้ยวไม่ได้ คิ้มไม่ได้ พูดไม่ได้ สำเร็จอิริยาบถ ไม่ได้ แม้รูปไม่มีเดช ไม่อาจเป็นไปด้วยเดชของตน ทั้งความใคร่ จะขบเคี้ยวของมันก็ไม่มี ความใคร่จะดื่มก็ไม่มี ความใคร่จะพูดก็ไม่มี ความใคร่จะสำเร็จอิริยาบถ ไม่มีเลย ที่แท้นั้น รูปลักษณ์ความเป็นไป นามก็อาศัยรูปเป็นไป ก็แต่เมื่อความใคร่จะขบเคี้ยว เมื่อความใคร่จะดื่ม เมื่อความใคร่จะสำเร็จอิริยาบถ ของนามมืออยู่ รูปลักษณ์ ก็ดีµ ก็พูด ก็สาธุ วิสฎิฤิยาบถ อันอาจารย์ทั้งหลาย นำอุปมา (ต่อไป) นี่มากอให้ เพื่อยง ความข้อนี้ให้แน่แจ้ง (ยิ่งขึ้นว่า) เหมือน (คนพิการ 2 คน) คนหนึ่ง ตาบอดแต่กาเนิน คนหนึ่งเป็นคนๆ อย่าหลิไปสู่ทิศ (คือ คิดจะ เดินทาง) คนอดแต่กาเนินดีงพูดคนอดดิ้งดังว่าว่า "แนะนะ บานะ สามารถใช้เท่าได้ แต่ที่จะให้ดูที่รูปของขาไม่มี" ข้างคนอ่อ ก็พูดจะคนอาบดั่งนี้ว่า "เอกณ ขี้ที่สามารถใช้ได้ แต่ตื่นก็จะ ก้าวหรือถอยของขาไม่มี" คนอดคันนี้ก็ใจดีจึงคนองชื่นนบ่า คน ง่อ้นบนบ่าของตาบอด (คอย) บอกดังนี้ว่า "หลิถ่าย ไว้วาม หลีกลาวไว้ซ้าย" (คนตามอดทำตามคนอ่อบ พากันไปได้) ใน สองคนนั้น ข้างคนตามอดก็ไม่มีเดช อ่อนแล ไปด้วยเดชของตนก็ทำไปไม่ ไปได้ด้วยพระของตนก็ทำไม่ คนอ่อบก็ไม่มีเดช อ่อนแล ไปได้ด้วย เดชของตนก็ทำไม่ ไปได้ด้วยพระของตนก็ทำไม่ แต่การอาศัยกันและ