วิชาทิธรรม: รูปลักษณ์และความไม่เที่ยง : หน้า 80/329

ประโยค๓ - วิชาทิธรรมเเต่ก คาด ค ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้าที่ 80 [ซอยเดือน ๑ เป็น ๒ ส่วน] ครั้นยกขึ้น (โดยซอยปี ๑ เป็น ๖ ส่วน) อย่างนี้แล้ว แต่นั้น ยกขึ้นสู่ราศีลักษณ์โดยเกณฑ์ (แบ่งเดือน ๑ เป็น) ฤกษ์แรมข้างขึ้นว่า "รูปลักษณ์เป็นไปในข้างแรม ก็คล go in น่งแรมมันเอง ไม่ถึงข้างขึ้น รูปลักษณ์เป็นไปในข้างขึ้น ก็คล go in น่งข้างขึ้นเอง ไม่ถึงข้างแรม เหตุ นั้น รูปลักษณ์คือว่าไม่เที่ยงเป็นทุกข์เป็นอนัตตา" [ช่วงว้น ๑ เป็น ๒ ส่วน] แต่นั้น ยกขึ้นสู่ราศีลักษณ์โดยเกณฑ์ (แบ่งว้น ๑ เป็น) กลาง คืนกลางวันว่า "รูปลักษณ์เป็นไปในกลางก็คล go in ในกลางคืนมันเอง ไม่ถึงกลางวัน รูปลักษณ์เป็นไปในกลางวันแหละ ก็คล go in ในกลางวันนั้นเอง ไม่ถึงกลางคืน เหตุนัน รูปนั้นจึงถือว่าไม่เที่ยงเป็นทุกข์เป็นอนัตตา" [ช่วงว้น ๑ เป็น ๖ ส่วน] แต่นั้น ทำคืนและว้นนั้นแหละให้เป็น ๖ ส่วน โดยเกณฑ์ส่วน ของว้นมีตอนเช้าเป็นต้น ยกขึ้นสู่ราศีลักษณ์ว่า "รูปลักษณ์เป็นไปใน ตอนเช้า ก่ายอ้อมดับไปในตอนเช้านั้นเอง ไม่ถึงตอนกลางวัน รูปอ้อม เป็นไปในตอนกลางวัน ก็คล go in ตอนกลางวันนั้นเอง ไม่ถึงตอนเย็น รูปลักษณ์เป็นไปในยามเย็น ก็คล go in ตอนเย็นนั้นเอง ไม่ถึงยามกลาง รูปอ้อมเป็นไปในยามกลาง ก็คล go in ยามกลางนั้นเอง ไม่ถึงยามปลาย รูปอ้อมเป็นไปในยามปลาย ก็คล go in ยามปลายของยามกลางนั้นเอง ไม่ถึงยามปลาย ๑-๒. ท่านนับข้างแรมเป็นตัน และนับกลางคืนเป็นวัน