ประโยคสมะ - วิฑูรย์มรรคาแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายที่ 153 : หน้า 153/329

ประโยคสมะ - วิฑูรย์มรรคาแปล ภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หมายที่ 153 ภาวนา องค์ เรียงดังสีหนุมคราญแมงป่องในกรงทอง กิมได้ดี (ในกรงทองนั้น) ยอมรับดีแต่ในป่ามิพานดั้นอันกว้างได้ ๓,๐๐๐ โยชน์ เท่านั้นแน่ พระโสเภณีพระนี้ก็รับนับ ต่อนิยมยินดีมั่นใจใน สุดคิดพึ่ง ๓ ยอมรับแต่ในอนุชา ๓ เท่านั้น อุปมาถึง พญาช้างจันทร์ อันเป็นช้างสรรพเวศก (เพื่อค่อยสรรพงาม) เป็น ช่างลับประดิษฐ์ (มือวะจุดพินิจ ๓ อย่าง) มีกฤทธิ์เดินอากาศได้ ยอมไม่ยินดี (อยู่) ในท่ามกลางเมือง ยินดีจับกันในสระฉันท์ และป่าชุ่ยมในพนมตานั้นนั่นใด พระโพธิ์วรรณะนี้ก็รับนั่น ยอมไม่ยินดีในสงครามทั้งปวง ยินดีถึงในสันติบอนได้นแล้ว โดยนัยว่า "อนุปปโก เขม-อนุปปะทะ (ธรรมอันไม่มีกำเนิด ขึ้น) เป็นธรรมบท" ดังนี้เป็นต้น เป็นผู้มีใจอ่อนในสันติบ นั่น ลาดไปในสันติบทนั้น เอียงไปในสันติบทนั้นแฉ นิพาทาพุชานฐาน จบ [มูลฏฐุติยมตาญาณ] อันนิพพานุปสานฐานนี้นะ โดยอรรถก็เป็นอันเดียวกับญาณ ๒ บ้างต้น เหตุนี้นั้น พระโพธิ์วรรณก็ทั้งหลายจึงกล่าวว่า "พระดู- ปฏญาณอันเดียวกันนั้นแหละ ได้ชื่อ ๓ ชื่อ เกิดชื่อว่า ภยุป- ปฐญาณ ก็เพราะได้เห็นสิ่งรั้งรั้งโดยเป็นของน่ากลัว กลายเป็นชื่อว่า อทิ-