ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค๓ - วิทูรธรรมกระแสภาค ๓ ตอน ๒ (ตอนจบ) - หน้า 251
โดยความเป็นปัจจัยมีปัจจัยเป็นอาทิ ดังประทีปไปแสง ย่อมทำ
นิรอธคือความสั้นไปแห่งสิ่งสะสมให้แจ้ง ดังประทีปบกินน้ำมัน (ให้สั้นไป)
[มรรคาญาณทำกิจดับอากาศ]
อีกนิยายหนึ่ง ดวงอาทิตย์อุฬห์ขึ้น ย่อมทกิจ ๔ อย่างพร้อมกับ
ความปรากฏ (ดวง) ไม่ก่อนไม่หลัง คืทำสิ่งที่เป็นรูปลักษณ์หลายให้
กระจ่าง กำจัดความมืด ส่องแสง ยังคงความเย็นใรพระรำ แม่ในข้ออุปมา ก็พึงทราบการประเทียบอุปมาดังนี้ว่ามรรคาญาณ
ย่อมกำหนดรุกข์ ดวงอาทิตย์ทำสิ่งที่เป็นรูปลักษณ์หลายให้กระจ่าง
ละสมุทธิ ดวงอาทิตย์กำลังมั่งมี ยงมรรครจ์ให้มีขึ้น โดยความเป็นปัจจัย
มีหฤทัยไปข้อย เป็นต้น ดวงอาทิตย์ส่องแสง ทำมิรธคือความระงับ
ไปแห่งกิศลให้แจ้ง ดวงอาทิตย์ยังความเย็นให้รื่นรมย์ในนั่น
[มรรคาญาณทำกิจดับเรือสินค้า]
อีกนัยหนึ่ง เรืออ่อนทำกิจ ๔ อย่างโดยขณะเดียวกัน ไม่ก่อนไม่
หลัง คืออละฝั่งไป ตัดธาร (สายน้ำ) นำสินค้าไป ไปสั่งนอก
ฉันใด มรรคาญาณ... ฉันนั้นเหมือนกัน ฯลฯ ย่อมทำโรให้แจ้งด้วย